P De Sonville
20-04-2005, 10:53
Gemengde gevoelens in het kamp van RS Racing
Ruben Maes en François Verbist kijken met gemengde gevoelens terug op de beide Belcar-manches van afgelopen weekend. Nochtans begon het weekend perfect voor beide youngsters. Ruben Maes zette een mooie vierde chrono op de tabellen waardoor hij alleen de Corvette, de Viper van GLPK en de PSI-Porsche van Menten/Bouvy voor zich moest dulden tijdens de startopstelling van de eerste manche. Het andere PSI-exemplaar met de Fin Palttala achter het stuur moest 2/10 sec. toegeven op de Porsche biturbo van RS Racing.
De tweede wedstrijd van de Mediagroup Van Dyck Belcar werd opgesplitst in twee wedstrijden over één uur met een verplichte pilotenwissel. Ruben nam de start van de eerste wedstrijd voor zijn rekening en kon als derde aanpikken nadat pole-sitter Marc Goossens zijn Corvette in de muur plantte door aquaplaning.
Ruben Maes: “Het was alsof we op sneeuw reden. De ganse piste lag kletsnat en overal was er aquaplaning. Ik kon amper het gas induwen of de wagen brak gevaarlijk uit achteraan. Zelden ben ik bang in een wagen, maar zaterdag brak het angstzweet me uit. Ik kon mijn positie goed handhaven en moest enkel de Engelse Stealth en de Kuismanen-Viper met Vosse in het kuipje voorlaten. Ik gokte op een plaats in de top5, maar door het uitvallen van de GLPK-Viper en de Stealth zat een podiumplaats er dik in. Tot de Porsche van Penders me aantikte en ik acht volle minuten in de zandbak stak. Na de pilotenwissel kon François nog een zestal plaatsen goedmaken en opklimmen van de 24ste naar de 18de plaats. En dat was dan onze startplaats voor de wedstrijd op zondag. Zonder die tik van Penders hadden we terug op de tweede startrij gestaan. Nu was François aan de beurt om de start te nemen. Met het mes tussen de tanden kon hij zich een weg banen door het peloton en zich nestelen in 5de positie. Door het feit dat François nog betrokken was in een kleine aanrijding waren we bang dat een velg was geraakt en werd beslist om tijdens de pilotenwissel ook het schoeisel te vernieuwen. Dit kostte ons nog eens 30 seconden extra. Ik kon nog terug oprukken naar de 7de plaats, maar toen kwam de safety car op de baan en moesten we onze posities handhaven. Tijdens de laatste ronde werd het veld terug losgelaten, maar de concurrentie zat te ver om nog een aanval te plaatsen. Als ik het weekend moet analyseren heb ik enerzijds mijn bedenkingen over de het feit dat de eerste wedstrijd eigenlijk niet verantwoord was in dergelijke weersomstandigheden. Misschien moest de safety car tijdens de start iets langer op de baan zijn gebleven. Tijdens de tweede wedstrijd en ook tijdens de trainingen hebben we anderzijds bewezen dat we onze plaats in de kopgroep waard zijn en zowel op een droge als op een natte piste snelle chrono’s kunnen neerzetten. We verliezen een pak punten zonder dat we onszelf op een fout konden betrappen. En dat is natuurlijk vreselijk jammer. We gaan ons nu optimaal voorbereiden op de volgende wedstrijd over zes uren. Die moet ons een stuk beter liggen”, besluit een ontgoochelde Ruben Maes
Ruben Maes en François Verbist kijken met gemengde gevoelens terug op de beide Belcar-manches van afgelopen weekend. Nochtans begon het weekend perfect voor beide youngsters. Ruben Maes zette een mooie vierde chrono op de tabellen waardoor hij alleen de Corvette, de Viper van GLPK en de PSI-Porsche van Menten/Bouvy voor zich moest dulden tijdens de startopstelling van de eerste manche. Het andere PSI-exemplaar met de Fin Palttala achter het stuur moest 2/10 sec. toegeven op de Porsche biturbo van RS Racing.
De tweede wedstrijd van de Mediagroup Van Dyck Belcar werd opgesplitst in twee wedstrijden over één uur met een verplichte pilotenwissel. Ruben nam de start van de eerste wedstrijd voor zijn rekening en kon als derde aanpikken nadat pole-sitter Marc Goossens zijn Corvette in de muur plantte door aquaplaning.
Ruben Maes: “Het was alsof we op sneeuw reden. De ganse piste lag kletsnat en overal was er aquaplaning. Ik kon amper het gas induwen of de wagen brak gevaarlijk uit achteraan. Zelden ben ik bang in een wagen, maar zaterdag brak het angstzweet me uit. Ik kon mijn positie goed handhaven en moest enkel de Engelse Stealth en de Kuismanen-Viper met Vosse in het kuipje voorlaten. Ik gokte op een plaats in de top5, maar door het uitvallen van de GLPK-Viper en de Stealth zat een podiumplaats er dik in. Tot de Porsche van Penders me aantikte en ik acht volle minuten in de zandbak stak. Na de pilotenwissel kon François nog een zestal plaatsen goedmaken en opklimmen van de 24ste naar de 18de plaats. En dat was dan onze startplaats voor de wedstrijd op zondag. Zonder die tik van Penders hadden we terug op de tweede startrij gestaan. Nu was François aan de beurt om de start te nemen. Met het mes tussen de tanden kon hij zich een weg banen door het peloton en zich nestelen in 5de positie. Door het feit dat François nog betrokken was in een kleine aanrijding waren we bang dat een velg was geraakt en werd beslist om tijdens de pilotenwissel ook het schoeisel te vernieuwen. Dit kostte ons nog eens 30 seconden extra. Ik kon nog terug oprukken naar de 7de plaats, maar toen kwam de safety car op de baan en moesten we onze posities handhaven. Tijdens de laatste ronde werd het veld terug losgelaten, maar de concurrentie zat te ver om nog een aanval te plaatsen. Als ik het weekend moet analyseren heb ik enerzijds mijn bedenkingen over de het feit dat de eerste wedstrijd eigenlijk niet verantwoord was in dergelijke weersomstandigheden. Misschien moest de safety car tijdens de start iets langer op de baan zijn gebleven. Tijdens de tweede wedstrijd en ook tijdens de trainingen hebben we anderzijds bewezen dat we onze plaats in de kopgroep waard zijn en zowel op een droge als op een natte piste snelle chrono’s kunnen neerzetten. We verliezen een pak punten zonder dat we onszelf op een fout konden betrappen. En dat is natuurlijk vreselijk jammer. We gaan ons nu optimaal voorbereiden op de volgende wedstrijd over zes uren. Die moet ons een stuk beter liggen”, besluit een ontgoochelde Ruben Maes