pascual
04-10-2005, 18:05
5de en 1ste plaats
Vrije training donderdag Zolder:
Hoewel volgens de computer het pingelprobleem van de motor eindelijk opgelost was, gingen we donderdag toch maar eens testen in Zolder om vandaar door te rijden naar Spa. Ook de nieuwe motor moest gerodeerd worden.
Tot onze verbazing haperde de motor nu nog altijd! We hebben alles vervangen, dag en nacht gewerkt en nog altijd is het probleem niet opgelost.
Dan meer weer naar huis met de Mini en verder zoeken. Vrijdagmorgen is men tot de conclusie gekomen dat er iets mis is met de benzinepomp. De die zou op een heel eigenaardige manier drukverlies hebben. Dus de pomp vernieuwd en inderdaad, de benzinedruk was nu veel hoger.
Vrije training vrijdag Spa:
Dan maar in allerijl naar Spa voor de vrije training aldaar.
Ik rijd de pits uit, het rechte stuk op en…nog altijd haperde de motor!!!
We zijn nu vier races, drie motoren en 20.000€ (!!!) verder en nog steeds hetzelfde probleem; de motor hapert vanaf 6500 toeren per minuut.
Deze keer waren we echt met verstomming geslagen. We wisten het gewoon niet meer. Ik heb in de autosport al het een en ander meegemaakt (trouwe lezers zullen dit wel beamen) maar dit slaat werkelijk alles, maar dan ook alles!
Pascal Van Buynder (baas Vamo Racing) die over een ongelooflijk uithoudingsvermogen beschikt, gaf het nog steeds niet op. Nu gingen we het in de richting van het gasklephuis gaan zoeken. Misschien zou computer verkeerde informatie ontvangen waardoor hij denkt dat de gasklep onvoldoende opengaat, hoewel ze dat wel doet, en daardoor een te arm mengsel geeft met als gevolg dat de temperatuur in de verbrandingskamer te hoog oploot waardoor de verbranding zicht vóór de eigenlijke ontsteking voltrekt, wardoor dan de pingelsensor ingrijpt en vermogen wegneemt. Het was vergezocht maar dat onderdeel is werkelijk het aller-aller-allerlaatste stuk dat nog niet was vervangen.
Kwalificatie 1 zaterdag:
Regen: Ik had het er niet echt op maar wonder boven wonder bleek het probleem opgelost te zijn! Maar toch had ik de indruk dat ik iets te weinig vermogen had. Ik had slechts de achtste tijd. Dat trok op niks. Later zou blijken dat de nieuwe motor nog onvoldoende gerodeerd was. Iets wat in we in Zolder niet hebben kunnen afwerken door de technische problemen.
Kwalificatie 2 zaterdag:
Regen: We gingen nu met nieuwe regenbanden de baan op en een betere afstelling. Helaas was de baan iets trager. Ik viel zelfs nog een plaatsje terug. Iemand die niet goed had gepresteerd in de eerste kwal, bleek nu sneller. Ik had nochtans elke tiende eruit geperst en het ging echt goed. Dit overtuigde mij nog meer dat de motor nog onvoldoende vermogen had.
Race 1 zondag:
De baan was overwegend droog maar op sommige stukken lag het er nog gevaarlijk glad bij, zeker omdat we op slicks stonden. Ik nam een perfecte start en lag al gauw in zevende stelling. Het duurde niet lang eer ik Verbist kan passeren en had al gauw zijn teammaat Maxime Martin (zoon van) in het vizier. Ik lag zesde dus als ik mijn positie behield dan zou ik tijdens race 2 als eerste kunnen starten (de eerste zes vertrekken in race 2 in omgekeerde volgorde). Uit puur amusement zette ik de nog jonge maar beloftevolle rijder Maxime onder druk tot hij met zijn wielen over de nog natte kerbstones ging en een pak tijd verloor. Ik eindigde de race als 5de. Opdracht volbracht.
Race 2 zondag:
Vanuit tweede stelling nam ik mijn beste start ooit en ging als eerste de Raidillon op. Maxime Martin had echter een betere slipstream en passeerde mij weer op het lange rechte stuk. Ik kon hem gelukkig nog uitremmen in Les Combes om alsnog als eerste de bocht in te gaan. Daarbij ging ik iets te wijd en dwong Maxime daardoor onopzettelijk op het gras. Maar nu begon de race pas echt. Eerst had ik Mini Challenge Kampioen 2003 Fred Bouvy aan mijn achterbumper plakken, maar hij raakte er niet langs. Dan werd hij afgelost door Clio Cup Kampioen 2005 Pierre Yves Corthals en die moest natuurlijk weer moeilijk doen zoals we dat allemaal van hem gewend zijn. Hij ramde me in de pif-paf waardoor ik helemaal dwars ging. Ik kon de Mini nog net op de baan houden maar moest mijn eerste plaats afstaan aan Corthals. Niet voor lang echter want in het snelle Blanchimont gedeelte pakt ik hem terug na wat handig slipstream-werk met Fred Bouvy. Eenmaal het veld wat meer uit elkaar gerokken was en de achterliggers minder en minder slipstream-voordeel hadden kon ik wat voorsprong uitbouwen. Toen had ik inmiddels Mini Challenge kampioen geworden Sébastien Ugeux in mijn achteruitkijkspiegels. Hij kwam steeds dichter maar kon toch nog voldoende voorsprong behouden tot ik uiteindelijk de finish vlag zag wapperen in de verte… Gewonnen! Eindelijk…
Een ongelooflijke proficiat dus voor Vamo Racing die uiteindelijk het probleem gevonden heeft en die na veel slapeloze nachten het nooit heeft opgegeven! Zonder de inspanningen van BMW MINI Romein waren we er natuurlijk ook niet gekomen. Ook dank dus aan Filip Steppe en Erik. Ook dank aan het team van Sébastien Ugeux voor de goede raad en voor ons een gasklephuis te lenen. :worship:
Vrije training donderdag Zolder:
Hoewel volgens de computer het pingelprobleem van de motor eindelijk opgelost was, gingen we donderdag toch maar eens testen in Zolder om vandaar door te rijden naar Spa. Ook de nieuwe motor moest gerodeerd worden.
Tot onze verbazing haperde de motor nu nog altijd! We hebben alles vervangen, dag en nacht gewerkt en nog altijd is het probleem niet opgelost.
Dan meer weer naar huis met de Mini en verder zoeken. Vrijdagmorgen is men tot de conclusie gekomen dat er iets mis is met de benzinepomp. De die zou op een heel eigenaardige manier drukverlies hebben. Dus de pomp vernieuwd en inderdaad, de benzinedruk was nu veel hoger.
Vrije training vrijdag Spa:
Dan maar in allerijl naar Spa voor de vrije training aldaar.
Ik rijd de pits uit, het rechte stuk op en…nog altijd haperde de motor!!!
We zijn nu vier races, drie motoren en 20.000€ (!!!) verder en nog steeds hetzelfde probleem; de motor hapert vanaf 6500 toeren per minuut.
Deze keer waren we echt met verstomming geslagen. We wisten het gewoon niet meer. Ik heb in de autosport al het een en ander meegemaakt (trouwe lezers zullen dit wel beamen) maar dit slaat werkelijk alles, maar dan ook alles!
Pascal Van Buynder (baas Vamo Racing) die over een ongelooflijk uithoudingsvermogen beschikt, gaf het nog steeds niet op. Nu gingen we het in de richting van het gasklephuis gaan zoeken. Misschien zou computer verkeerde informatie ontvangen waardoor hij denkt dat de gasklep onvoldoende opengaat, hoewel ze dat wel doet, en daardoor een te arm mengsel geeft met als gevolg dat de temperatuur in de verbrandingskamer te hoog oploot waardoor de verbranding zicht vóór de eigenlijke ontsteking voltrekt, wardoor dan de pingelsensor ingrijpt en vermogen wegneemt. Het was vergezocht maar dat onderdeel is werkelijk het aller-aller-allerlaatste stuk dat nog niet was vervangen.
Kwalificatie 1 zaterdag:
Regen: Ik had het er niet echt op maar wonder boven wonder bleek het probleem opgelost te zijn! Maar toch had ik de indruk dat ik iets te weinig vermogen had. Ik had slechts de achtste tijd. Dat trok op niks. Later zou blijken dat de nieuwe motor nog onvoldoende gerodeerd was. Iets wat in we in Zolder niet hebben kunnen afwerken door de technische problemen.
Kwalificatie 2 zaterdag:
Regen: We gingen nu met nieuwe regenbanden de baan op en een betere afstelling. Helaas was de baan iets trager. Ik viel zelfs nog een plaatsje terug. Iemand die niet goed had gepresteerd in de eerste kwal, bleek nu sneller. Ik had nochtans elke tiende eruit geperst en het ging echt goed. Dit overtuigde mij nog meer dat de motor nog onvoldoende vermogen had.
Race 1 zondag:
De baan was overwegend droog maar op sommige stukken lag het er nog gevaarlijk glad bij, zeker omdat we op slicks stonden. Ik nam een perfecte start en lag al gauw in zevende stelling. Het duurde niet lang eer ik Verbist kan passeren en had al gauw zijn teammaat Maxime Martin (zoon van) in het vizier. Ik lag zesde dus als ik mijn positie behield dan zou ik tijdens race 2 als eerste kunnen starten (de eerste zes vertrekken in race 2 in omgekeerde volgorde). Uit puur amusement zette ik de nog jonge maar beloftevolle rijder Maxime onder druk tot hij met zijn wielen over de nog natte kerbstones ging en een pak tijd verloor. Ik eindigde de race als 5de. Opdracht volbracht.
Race 2 zondag:
Vanuit tweede stelling nam ik mijn beste start ooit en ging als eerste de Raidillon op. Maxime Martin had echter een betere slipstream en passeerde mij weer op het lange rechte stuk. Ik kon hem gelukkig nog uitremmen in Les Combes om alsnog als eerste de bocht in te gaan. Daarbij ging ik iets te wijd en dwong Maxime daardoor onopzettelijk op het gras. Maar nu begon de race pas echt. Eerst had ik Mini Challenge Kampioen 2003 Fred Bouvy aan mijn achterbumper plakken, maar hij raakte er niet langs. Dan werd hij afgelost door Clio Cup Kampioen 2005 Pierre Yves Corthals en die moest natuurlijk weer moeilijk doen zoals we dat allemaal van hem gewend zijn. Hij ramde me in de pif-paf waardoor ik helemaal dwars ging. Ik kon de Mini nog net op de baan houden maar moest mijn eerste plaats afstaan aan Corthals. Niet voor lang echter want in het snelle Blanchimont gedeelte pakt ik hem terug na wat handig slipstream-werk met Fred Bouvy. Eenmaal het veld wat meer uit elkaar gerokken was en de achterliggers minder en minder slipstream-voordeel hadden kon ik wat voorsprong uitbouwen. Toen had ik inmiddels Mini Challenge kampioen geworden Sébastien Ugeux in mijn achteruitkijkspiegels. Hij kwam steeds dichter maar kon toch nog voldoende voorsprong behouden tot ik uiteindelijk de finish vlag zag wapperen in de verte… Gewonnen! Eindelijk…
Een ongelooflijke proficiat dus voor Vamo Racing die uiteindelijk het probleem gevonden heeft en die na veel slapeloze nachten het nooit heeft opgegeven! Zonder de inspanningen van BMW MINI Romein waren we er natuurlijk ook niet gekomen. Ook dank dus aan Filip Steppe en Erik. Ook dank aan het team van Sébastien Ugeux voor de goede raad en voor ons een gasklephuis te lenen. :worship: