P De Sonville
24-08-2004, 20:19
RS Racing:
Elf jaar later
Elf jaar nadat Rudy Maes met een Porsche Carrera RS de 24 Uren van Zolder achter zijn naam zette, mocht nu ook zoon Ruben het ereschavot beklimmen.
Het kwartet Maes/Verbist/Tanghe/Castelein haalden immers de derde plaats in de slopende etmaalrace op Circuit Zolder.
Tijdens de weken die de Euphony 24 Uren van Zolder voorafgingen werd druk gerekend en gesleuteld. Er waren immers een aantal onbekende factoren die eventueel een belangrijke rol konden spelen tijdens deze etmaalrace die het orgelpunt is van het Belcarkampioenschap. Er werd niets aan het toeval overgelaten. De wagen ging terug richting Duitsland naar Olaf Manthey, die de Porsche bi turbo een grondige revisie gaf. Motor, versnellingsbak, remmen, rollagers, cardanassen, enz. Zowat alle bewegende onderdelen kregen een grondige beurt.
Ruben Maes: “Reeds toen we de wagen aankochten wisten we dat het top-materiaal was. Eerst hadden we een beetje schrik omdat zowat alles speciaal gebouwd is en er véél carbon aan te pas kwam. Maar achteraf bekeken hebben we een supergoede wagen gekocht. Alleen een kabeltje van de schakelbak zorgde tijdens een wedstrijd voor wat tijdverlies, maar voor de rest draait de Porsche steeds als een Zwitserse klok. Hij wordt uiteraard wel goed onderhouden bij Verbist Racing. We reden tot hiertoe reeds alle wedstrijden uit en de zaken gaan alsmaar crescendo. De concurrentie was nooit zwaarder dan dit seizoen en we opteerden om de wagen goed te leren kennen en stelselmatig op te bouwen. Ik denk dat we in de goede richting werken. Iedere wedstrijd stonden we reeds aan de finish. De 24 Uren moesten voor ons het hoogtepunt van het seizoen worden. En ook daar zijn we in geslaagd. Tijdens de trainingen heb ik zonder te forceren een 10de chrono gereden en daar waren we best tevreden mee. We konden nog rapper, maar voor een etmaalrace vonden we het niet nodig om het materiaal extra te belasten. We hebben een normtijd van 1’40 vooropgesteld. Iets waar iedereen zich perfect aan hield. Castelein, die wat ervaring mist, was iets trager maar dit was te verwaarlozen. Ook tijdens de tussensprints hebben we telkens belangrijke punten gepakt. Na 6 en 12 uren wedstrijd lagen we telkens 5de en aan de finish 3de. Een onverhoopt succes. Nooit durven dromen dat we op het algemene podium zouden staan. Maar de eer is niet voor de piloten alleen. Ook de ganse crew, die een ganse week in de weer was en amper sliep, verdient een pluim. Het vervangen van een remklauw en een scheur in de achtervleugel deed ons 19 minuten verliezen. Te verwaarlozen als ik zie met welke miserie andere teams kregen af te rekenen.
In ieder geval zullen we nu een paar plaatsen opschuiven in het algemeen klassement. Er restten nog twee wedstrijden. Als we op dezelfde manier kunnen verder rijden, dan zit er misschien een podiumplaats in bij de algemene afrekening op het einde van het seizoen.
Elf jaar later
Elf jaar nadat Rudy Maes met een Porsche Carrera RS de 24 Uren van Zolder achter zijn naam zette, mocht nu ook zoon Ruben het ereschavot beklimmen.
Het kwartet Maes/Verbist/Tanghe/Castelein haalden immers de derde plaats in de slopende etmaalrace op Circuit Zolder.
Tijdens de weken die de Euphony 24 Uren van Zolder voorafgingen werd druk gerekend en gesleuteld. Er waren immers een aantal onbekende factoren die eventueel een belangrijke rol konden spelen tijdens deze etmaalrace die het orgelpunt is van het Belcarkampioenschap. Er werd niets aan het toeval overgelaten. De wagen ging terug richting Duitsland naar Olaf Manthey, die de Porsche bi turbo een grondige revisie gaf. Motor, versnellingsbak, remmen, rollagers, cardanassen, enz. Zowat alle bewegende onderdelen kregen een grondige beurt.
Ruben Maes: “Reeds toen we de wagen aankochten wisten we dat het top-materiaal was. Eerst hadden we een beetje schrik omdat zowat alles speciaal gebouwd is en er véél carbon aan te pas kwam. Maar achteraf bekeken hebben we een supergoede wagen gekocht. Alleen een kabeltje van de schakelbak zorgde tijdens een wedstrijd voor wat tijdverlies, maar voor de rest draait de Porsche steeds als een Zwitserse klok. Hij wordt uiteraard wel goed onderhouden bij Verbist Racing. We reden tot hiertoe reeds alle wedstrijden uit en de zaken gaan alsmaar crescendo. De concurrentie was nooit zwaarder dan dit seizoen en we opteerden om de wagen goed te leren kennen en stelselmatig op te bouwen. Ik denk dat we in de goede richting werken. Iedere wedstrijd stonden we reeds aan de finish. De 24 Uren moesten voor ons het hoogtepunt van het seizoen worden. En ook daar zijn we in geslaagd. Tijdens de trainingen heb ik zonder te forceren een 10de chrono gereden en daar waren we best tevreden mee. We konden nog rapper, maar voor een etmaalrace vonden we het niet nodig om het materiaal extra te belasten. We hebben een normtijd van 1’40 vooropgesteld. Iets waar iedereen zich perfect aan hield. Castelein, die wat ervaring mist, was iets trager maar dit was te verwaarlozen. Ook tijdens de tussensprints hebben we telkens belangrijke punten gepakt. Na 6 en 12 uren wedstrijd lagen we telkens 5de en aan de finish 3de. Een onverhoopt succes. Nooit durven dromen dat we op het algemene podium zouden staan. Maar de eer is niet voor de piloten alleen. Ook de ganse crew, die een ganse week in de weer was en amper sliep, verdient een pluim. Het vervangen van een remklauw en een scheur in de achtervleugel deed ons 19 minuten verliezen. Te verwaarlozen als ik zie met welke miserie andere teams kregen af te rekenen.
In ieder geval zullen we nu een paar plaatsen opschuiven in het algemeen klassement. Er restten nog twee wedstrijden. Als we op dezelfde manier kunnen verder rijden, dan zit er misschien een podiumplaats in bij de algemene afrekening op het einde van het seizoen.