Autosport.be
27-09-2004, 23:48
Kwalificaties
De eerste chrono-rit werd verreden op een natte, maar opdrogende baan. In tegenstelling tot wat de logica wil, werd de baan trager naarmate ze opdroogde, dus er snel bij zijn was de boodschap. We hadden al een vermoeden in die richting, dus besloot ik om van de eerste ronde "erin te vliegen". Al vanaf de eerste ronde zat ik in de top 5, en kon de sessie afsluiten op een vijfde plaats. De tweede (droge) sessie verliep veel minder vlot. Ik kampte met bizarre wegliggingsproblemen in de snelle bochten waardoor ik niet voluit kon gaan. Meer dan een zevende plaats zat er niet in. Achteraf bleek een bout in de ophanging rechtsvoor geplooid te zijn, wat het weggedrag verklaarde.
Race 1, Zondag 9u15
Alweer een natte baan onder de wielen... Gezien de goede regen-kwalificatie daags ervoor stond ik met veel vertrouwen op de grid. Zoals gewoonlijk in Spa ging er alweer vanalles fout in de eerste doortocht van Combes: Fumal en Heroes haakten in elkaar, en achter mij belandden nog een drietal pechvogels in de muur. Een safety car werd dan maar de baan opgestuurd, maar tot mijn verbazing bleef deze maar één rondje rijden, waardoor ik compleet verrast was bij de herstart. Meteen was er een gat van 200m met mijn voorliggers. Langzamerhand kon ik dichterbij kruipen en het gat dichtrijden. Ondertussen was ik op een vierde plaats beland na een crash van Corthals halverwege de wedstrijd. Helaas was de race één ronde te kort, want ik eindigde op één seconde van de derde plaats, terwijl ik bijna 2 seconden sneller was dan mijn teamchef, die zijn eerste podium pakte! Maar met een tweedesnelste chrono van het peloton kon ik absoluut niet ontevreden zijn.
Race 2, Zondag 14u15
Totaal andere koek deze keer. Op een droge baan slaagde ik erin om op het einde van de eerste ronde de vijfde plaats in te pikken, na van een zevende positie te zijn vertrokken. Een zwaar ongeval van Erik Groes, en de bijhorende rode vlag besliste er echter anders over. Compleet nieuwe start dus, maar gelukkig was mijn start opnieuw super. Bij het aansnijden van Combes lag ik derde, maar ik liet me verrassen door mijn afgekoelde rubbers en schoof (zonder schade) tegen de bandenmuur. Ik was dus op achtervolgen aangewezen, maar precies één ronde verder (in de "La Source" haarspeld) kwam ik tot de onthutsende vaststelling dat ik compleet zonder remmen zat. In een fractie van een seconde besliste ik om links een smalle doorgang in te schuiven, wat mij in staat stelde om veilig tot stilstand te komen. Eens bekomen van de schok probeerde ik nog de race uit te rijden, maar 2 ronden voor het einde moest ik met een haperende motor de strijd staken.
Met andere woorden: Warm en koud...
PS. Eén dezer dagen komen ook de onboard beelden online.
De eerste chrono-rit werd verreden op een natte, maar opdrogende baan. In tegenstelling tot wat de logica wil, werd de baan trager naarmate ze opdroogde, dus er snel bij zijn was de boodschap. We hadden al een vermoeden in die richting, dus besloot ik om van de eerste ronde "erin te vliegen". Al vanaf de eerste ronde zat ik in de top 5, en kon de sessie afsluiten op een vijfde plaats. De tweede (droge) sessie verliep veel minder vlot. Ik kampte met bizarre wegliggingsproblemen in de snelle bochten waardoor ik niet voluit kon gaan. Meer dan een zevende plaats zat er niet in. Achteraf bleek een bout in de ophanging rechtsvoor geplooid te zijn, wat het weggedrag verklaarde.
Race 1, Zondag 9u15
Alweer een natte baan onder de wielen... Gezien de goede regen-kwalificatie daags ervoor stond ik met veel vertrouwen op de grid. Zoals gewoonlijk in Spa ging er alweer vanalles fout in de eerste doortocht van Combes: Fumal en Heroes haakten in elkaar, en achter mij belandden nog een drietal pechvogels in de muur. Een safety car werd dan maar de baan opgestuurd, maar tot mijn verbazing bleef deze maar één rondje rijden, waardoor ik compleet verrast was bij de herstart. Meteen was er een gat van 200m met mijn voorliggers. Langzamerhand kon ik dichterbij kruipen en het gat dichtrijden. Ondertussen was ik op een vierde plaats beland na een crash van Corthals halverwege de wedstrijd. Helaas was de race één ronde te kort, want ik eindigde op één seconde van de derde plaats, terwijl ik bijna 2 seconden sneller was dan mijn teamchef, die zijn eerste podium pakte! Maar met een tweedesnelste chrono van het peloton kon ik absoluut niet ontevreden zijn.
Race 2, Zondag 14u15
Totaal andere koek deze keer. Op een droge baan slaagde ik erin om op het einde van de eerste ronde de vijfde plaats in te pikken, na van een zevende positie te zijn vertrokken. Een zwaar ongeval van Erik Groes, en de bijhorende rode vlag besliste er echter anders over. Compleet nieuwe start dus, maar gelukkig was mijn start opnieuw super. Bij het aansnijden van Combes lag ik derde, maar ik liet me verrassen door mijn afgekoelde rubbers en schoof (zonder schade) tegen de bandenmuur. Ik was dus op achtervolgen aangewezen, maar precies één ronde verder (in de "La Source" haarspeld) kwam ik tot de onthutsende vaststelling dat ik compleet zonder remmen zat. In een fractie van een seconde besliste ik om links een smalle doorgang in te schuiven, wat mij in staat stelde om veilig tot stilstand te komen. Eens bekomen van de schok probeerde ik nog de race uit te rijden, maar 2 ronden voor het einde moest ik met een haperende motor de strijd staken.
Met andere woorden: Warm en koud...
PS. Eén dezer dagen komen ook de onboard beelden online.