Autosport.be
18-10-2004, 22:37
RENAULT CLIO CUP - BELCAR MASTERS 16/17 OKTOBER 2004
WEDSTRIJDVERSLAG PHILIPPE LEYBAERT
KWALIFICATIE 1
Het was droog, maar de baan lag er aan de vochtige kant bij. Daarom was het zeer moeilijk om de nieuwe slicks op temperatuur te krijgen. Pas na een ronde of 6 kwamen de banden op bedrijfstemperatuur, maar toen kreeg ik voor de zoveelste keer problemen met oververhitte remschijven. Voor elke bocht moest ik tientallen meters te vroeg op de rem om toch nog veilig de bocht te kunnen nemen. Meer dan een tiende plaats zat er niet in.
KWALIFICATIE 2
We besloten om de koelingsbuizen van de voorste remmen te vervangen en dat leverde resultaat op. Deze ingreep, samen met een andere afstelling van de remmen en een andere manier van remmen zorgden ervoor dat ik zonder problemen de volledige sessie kon afwerken. Het resultaat was dan ook bevredigend: 1:48.3, oftewel 6 tienden van de tweede plaats (de pole chrono van "Pilou" Corthals was buitenaards). Niettemin leverde dit pas een 7de startpositie op...
RACE 1
Een dreigende hemel, maar een piste die zo goed als droog was. Mijn start was niet super, maar verre van slecht. Alles ging goed tot bij het insturen van de eerste bocht. Vanuit het niets kreeg ik een zware tik op mijn achterwiel, waardoor ik hulpeloos in de grindbak belandde. De tik bleek van Freek Jonckheere te komen, die de controle verloor en zo tegen mij aan slipte. Onvrijwillig, dat wel, maar mijn race was om zeep. Na interventie van de takelwagen reed ik de race nog uit op een eenzame laatste plaats.
RACE 2
Net voor de start openden de hemelsluizen zich, met een totaal verregend circuit tot gevolg. Overal lagen verraderlijk diepe plassen en het zag er naar uit dat het een regenballet zou worden, met alles erop en eraan.
De start verliep deze keer zonder incidenten, en na een paar bochten bevond ik me al op een vijfde plaats. Een ronde verder gaat Dermont voor mij in de chicane de muur in. Spijtig voor hem, maar ik bedankte hem hartelijk voor de vierde plaats. Ik verloor mijn plaats echter snel aan een ontketende "Papy" Perrin, die zijn allerlaatste Clio wedstrijd betwistte. Ik kon zonder problemen de vijfde plaats behouden tot ik alles wit zag worden voor mijn ogen... door aangedampte brilglazen. De hele wagen was ingesmeerd met anti-fog hier en anti-condens daar, maar het belangrijkste glasoppervlak werd uit het oog verloren. Met een zicht van 0,0 was het een nachtmerrie om op de baan te blijven. De stijlfiguren die ik in de laatste 5 ronden opvoerde, konden zo in het (blooper)jaaroverzicht, maar toch slaagde ik erin om mijn machine op het asfalt te houden. Wel schoot ik er 3 plaatsen bij in, en kon als achtste aantikken, na de meest stresserende wedstrijd uit mijn race-carriere.
Tot zover de allerlaatste race voor 2004. De jacht is nu geopend om budget bij elkaar te harken voor 2005. Zowaar een nog moeilijkere taak dan het afwerken van een Clio Cup wedstrijd kijkend door 2 stukken melkglas.
WEDSTRIJDVERSLAG PHILIPPE LEYBAERT
KWALIFICATIE 1
Het was droog, maar de baan lag er aan de vochtige kant bij. Daarom was het zeer moeilijk om de nieuwe slicks op temperatuur te krijgen. Pas na een ronde of 6 kwamen de banden op bedrijfstemperatuur, maar toen kreeg ik voor de zoveelste keer problemen met oververhitte remschijven. Voor elke bocht moest ik tientallen meters te vroeg op de rem om toch nog veilig de bocht te kunnen nemen. Meer dan een tiende plaats zat er niet in.
KWALIFICATIE 2
We besloten om de koelingsbuizen van de voorste remmen te vervangen en dat leverde resultaat op. Deze ingreep, samen met een andere afstelling van de remmen en een andere manier van remmen zorgden ervoor dat ik zonder problemen de volledige sessie kon afwerken. Het resultaat was dan ook bevredigend: 1:48.3, oftewel 6 tienden van de tweede plaats (de pole chrono van "Pilou" Corthals was buitenaards). Niettemin leverde dit pas een 7de startpositie op...
RACE 1
Een dreigende hemel, maar een piste die zo goed als droog was. Mijn start was niet super, maar verre van slecht. Alles ging goed tot bij het insturen van de eerste bocht. Vanuit het niets kreeg ik een zware tik op mijn achterwiel, waardoor ik hulpeloos in de grindbak belandde. De tik bleek van Freek Jonckheere te komen, die de controle verloor en zo tegen mij aan slipte. Onvrijwillig, dat wel, maar mijn race was om zeep. Na interventie van de takelwagen reed ik de race nog uit op een eenzame laatste plaats.
RACE 2
Net voor de start openden de hemelsluizen zich, met een totaal verregend circuit tot gevolg. Overal lagen verraderlijk diepe plassen en het zag er naar uit dat het een regenballet zou worden, met alles erop en eraan.
De start verliep deze keer zonder incidenten, en na een paar bochten bevond ik me al op een vijfde plaats. Een ronde verder gaat Dermont voor mij in de chicane de muur in. Spijtig voor hem, maar ik bedankte hem hartelijk voor de vierde plaats. Ik verloor mijn plaats echter snel aan een ontketende "Papy" Perrin, die zijn allerlaatste Clio wedstrijd betwistte. Ik kon zonder problemen de vijfde plaats behouden tot ik alles wit zag worden voor mijn ogen... door aangedampte brilglazen. De hele wagen was ingesmeerd met anti-fog hier en anti-condens daar, maar het belangrijkste glasoppervlak werd uit het oog verloren. Met een zicht van 0,0 was het een nachtmerrie om op de baan te blijven. De stijlfiguren die ik in de laatste 5 ronden opvoerde, konden zo in het (blooper)jaaroverzicht, maar toch slaagde ik erin om mijn machine op het asfalt te houden. Wel schoot ik er 3 plaatsen bij in, en kon als achtste aantikken, na de meest stresserende wedstrijd uit mijn race-carriere.
Tot zover de allerlaatste race voor 2004. De jacht is nu geopend om budget bij elkaar te harken voor 2005. Zowaar een nog moeilijkere taak dan het afwerken van een Clio Cup wedstrijd kijkend door 2 stukken melkglas.