P De Sonville
20-10-2004, 14:52
Guino Kenis: “Ik ben een gelukkig man”
En die woorden hoor je niet vaak uit de mond van de BMW-dealer uit Turnhout die ook teameigenaar is van G&A Racing. Door zijn jarenlange ervaring in het autosportmilieu is Guino Kenis niet gauw tevreden. Streng voor een ander, maar ook voor zichzelf. En op die manier kom je tot resultaten.
G&A Racing drukte duidelijk zijn stempel op het Belcargebeuren in Divisie Toerisme. Uiteindelijk werd de Duits-Belgische tandem Steinberg/Stevens kampioen in Klasse TB (Toerisme -3200cc) terwijl het duo Smets/De Keersmaecker de derde plaats bekleden in de Klasse TA (Toerisme +3200cc). Beide ploegen eindigen ook respectievelijk 2de en 3de in Divisie Toerisme na de BMW van Beliën/Jakobs.
“Ondanks alle pech die we in het begin van het seizoen te verwerken kregen op de BMW V8 van Smets/De Keersmaecker zorgden ze voor een sterk seizoens-einde met twee overwinningen op rij in Divisie Toerisme”, geeft Guino Kenis tekst en uitleg. “De wagen was nieuw en moest bepaalde kinderziekten doorlopen. Hij is uiteraard niet te vergelijken met de BMW V8 waarmee ikzelf en Severich aan de slag waren en die niet bij ons in de atelier werd klaargestoomd”.
“Door de wagen van Steinberg/Stevens op stal te laten tijdens de 24 Uren van Zolder heb ik een goede zet gedaan. Ik heb ze laten rijden met de minder krachtige maar sterkere Groep A. Ze kwamen als winnaars uit de strijd en legden daar de basis voor het kampioenschap. Ik heb ze in het begin van het seizoen op het hart gedrukt dat regelmatig scoren het enige ingrediënt is om het seizoen als kampioen af te sluiten. Kijk maar naar de Seat van Hopchet/Sluys die met minder krachtig materiaal en een zéér regelmatige score op de tweede plaats eindigen in TB. En ondanks onze twee nulresultaten hebben we via een schitterende inhaalbeweging toch nog de titel kunnen pakken. Een inhaalbeweging die ook geldt voor de BMW V8 van Smets/De Keersmaecker.
En na de Belcar Masters stonden de beide G&A-BMW’s op het hoogste ereschavot in Divisie Toerisme, TA en TB”.
En dat was niet evident, want de race begon niet zonder problemen. Vooreerst stonden beide G&A-BMW’s, inclusief het exemplaar van Kenis/Severich, geschoeid op intermediums op de startgrid. Een foute gok, want op een paar druppels op de startgrid na, bleef het droog. Net na de opwarmingsronde knalde Guino in de Porsche van Penders/Dujardyn, waardoor hij reeds na één ronde wedstrijd de pits moest opzoeken en daar een dikke 15 minuten verloor om de BMW V8 terug op te lappen.
“In de aanloop naar de rollende start verloren de wagens op de eerste rij plots flink aan snelheid. Het reglement stipuleert dat de polesitter een snelheid moet aanhouden tussen 70 en 90 km/uur. We zaten reeds dik boven de 100km/uur toen de eerste rij onder de 50 km/uur dook. Ik kon de Porsche van Penders niet meer ontwijken, terwijl achter mij ook een carambolage plaatsvond.
De BMW’s van Beliën, Moore, Meijers en de Mondeo van Van Delm stonden op slicks, waardoor we door onze foute bandengok tijdens het eerste wedstrijduur moesten passen en de schade beperken”.
Vooral Steinberg/Stevens kregen de raad mee vooral te finishen in functie van de titel. Eenmaal de pilotenwissel doorgevoerd kon de opmars beginnen. De BMW van Moore viel uit en Meijers kreeg af te rekenen met een lekke band. Dit vergemakkelijkte de zaak enigszins voor Steinberg/Stevens die toen reeds de titel zo goed als zeker op zak hadden. Smets nam de V8 over van De Keersmaecker en kon het gat met Jakobs dichtrijden en zodoende naar de overwinning fietsen.
“Een betere seizoensafsluiter konden we niet bedenken”, gaat Kenis verder. “We maken nu reeds volop plannen voor volgend seizoen. Zo zijn we reeds bezig met de opbouw van een BMW 1-serie voor de Klasse TB, terwijl de kampioenenwagen op stal gaat of verkocht wordt. De fragiele opbouw is duidelijk aan vernieuwing toe en ik denk dat het beter is om volgend seizoen in TB de M3 Groep A in te zetten die op het podium stond tijdens de 24 Uren van Zolder. Verder gaan we uiteraard terug de V8 inzetten. We laten deze wagen doorevolueren door middel van een ander motormanagement en een sequentiële schakelbak. Mijn seizoen met de wagen van Severich daarentegen was een ontgoocheling. Ik weet momenteel niet of dit nog voor herhaling vatbaar is”.
In de MINI Challenge ging het afgelopen weekend niet echt lekker. Henk Haane (11de tijd op 2/10 sec. van Longin) kreeg tijdens de eerste manche een ‘stop & go’ aangesmeerd na een contact met Delmotte. Tijdens de 2de wedstrijd moest hij vertrekken vanop de laatste rij. Samen met Palttala begon hij aan een indrukwekkende inhaalrace die eindigde op een voortreffelijke 6de plaats.
Robin Haschke reed een vrij anonieme wedstrijd, maar liep terug behoorlijke schade op na een aanrijding. Vertrokken op de 12de plaats, net achter Haane, waren een 11de en een 13de plaats zijn deel in de eindafrekening.
Wim Lumbeek lukte een 16de trainingstijd, maar liet zich inpakken na de start en verloor véél terrein. Hij vocht echter sterk terug en eindigde de eerste manche op de 20ste plaats. Tijdens de 2de manche hield Wim het vrij vlug voor bekeken.
“De slechte weersomstandigheden maakten er een zootje van midden in het peloton, waardoor ik wijselijk eieren koos voor mijn geld. Door de vele tegenslagen afgelopen seizoen heb ik reeds véél geïnvesteerd in builen en blutsen. Voor hetzelfde budget had ik Belcar kunnen rijden”.
Bert Longin van zijn kant moest met een zevende en bijna identieke chrono als Verbist vertrekken op de vierde startrij. De zéér sterke tegenstand verhinderde hem nog een plaatsje op te schuiven en zodoende de pole te pakken voor de tweede heat. In deze tweede manche ging de kersverse Belcarkampioen, terug vertrokken vanuit 7de positie, in de Bianchi-bocht van de baan.
En die woorden hoor je niet vaak uit de mond van de BMW-dealer uit Turnhout die ook teameigenaar is van G&A Racing. Door zijn jarenlange ervaring in het autosportmilieu is Guino Kenis niet gauw tevreden. Streng voor een ander, maar ook voor zichzelf. En op die manier kom je tot resultaten.
G&A Racing drukte duidelijk zijn stempel op het Belcargebeuren in Divisie Toerisme. Uiteindelijk werd de Duits-Belgische tandem Steinberg/Stevens kampioen in Klasse TB (Toerisme -3200cc) terwijl het duo Smets/De Keersmaecker de derde plaats bekleden in de Klasse TA (Toerisme +3200cc). Beide ploegen eindigen ook respectievelijk 2de en 3de in Divisie Toerisme na de BMW van Beliën/Jakobs.
“Ondanks alle pech die we in het begin van het seizoen te verwerken kregen op de BMW V8 van Smets/De Keersmaecker zorgden ze voor een sterk seizoens-einde met twee overwinningen op rij in Divisie Toerisme”, geeft Guino Kenis tekst en uitleg. “De wagen was nieuw en moest bepaalde kinderziekten doorlopen. Hij is uiteraard niet te vergelijken met de BMW V8 waarmee ikzelf en Severich aan de slag waren en die niet bij ons in de atelier werd klaargestoomd”.
“Door de wagen van Steinberg/Stevens op stal te laten tijdens de 24 Uren van Zolder heb ik een goede zet gedaan. Ik heb ze laten rijden met de minder krachtige maar sterkere Groep A. Ze kwamen als winnaars uit de strijd en legden daar de basis voor het kampioenschap. Ik heb ze in het begin van het seizoen op het hart gedrukt dat regelmatig scoren het enige ingrediënt is om het seizoen als kampioen af te sluiten. Kijk maar naar de Seat van Hopchet/Sluys die met minder krachtig materiaal en een zéér regelmatige score op de tweede plaats eindigen in TB. En ondanks onze twee nulresultaten hebben we via een schitterende inhaalbeweging toch nog de titel kunnen pakken. Een inhaalbeweging die ook geldt voor de BMW V8 van Smets/De Keersmaecker.
En na de Belcar Masters stonden de beide G&A-BMW’s op het hoogste ereschavot in Divisie Toerisme, TA en TB”.
En dat was niet evident, want de race begon niet zonder problemen. Vooreerst stonden beide G&A-BMW’s, inclusief het exemplaar van Kenis/Severich, geschoeid op intermediums op de startgrid. Een foute gok, want op een paar druppels op de startgrid na, bleef het droog. Net na de opwarmingsronde knalde Guino in de Porsche van Penders/Dujardyn, waardoor hij reeds na één ronde wedstrijd de pits moest opzoeken en daar een dikke 15 minuten verloor om de BMW V8 terug op te lappen.
“In de aanloop naar de rollende start verloren de wagens op de eerste rij plots flink aan snelheid. Het reglement stipuleert dat de polesitter een snelheid moet aanhouden tussen 70 en 90 km/uur. We zaten reeds dik boven de 100km/uur toen de eerste rij onder de 50 km/uur dook. Ik kon de Porsche van Penders niet meer ontwijken, terwijl achter mij ook een carambolage plaatsvond.
De BMW’s van Beliën, Moore, Meijers en de Mondeo van Van Delm stonden op slicks, waardoor we door onze foute bandengok tijdens het eerste wedstrijduur moesten passen en de schade beperken”.
Vooral Steinberg/Stevens kregen de raad mee vooral te finishen in functie van de titel. Eenmaal de pilotenwissel doorgevoerd kon de opmars beginnen. De BMW van Moore viel uit en Meijers kreeg af te rekenen met een lekke band. Dit vergemakkelijkte de zaak enigszins voor Steinberg/Stevens die toen reeds de titel zo goed als zeker op zak hadden. Smets nam de V8 over van De Keersmaecker en kon het gat met Jakobs dichtrijden en zodoende naar de overwinning fietsen.
“Een betere seizoensafsluiter konden we niet bedenken”, gaat Kenis verder. “We maken nu reeds volop plannen voor volgend seizoen. Zo zijn we reeds bezig met de opbouw van een BMW 1-serie voor de Klasse TB, terwijl de kampioenenwagen op stal gaat of verkocht wordt. De fragiele opbouw is duidelijk aan vernieuwing toe en ik denk dat het beter is om volgend seizoen in TB de M3 Groep A in te zetten die op het podium stond tijdens de 24 Uren van Zolder. Verder gaan we uiteraard terug de V8 inzetten. We laten deze wagen doorevolueren door middel van een ander motormanagement en een sequentiële schakelbak. Mijn seizoen met de wagen van Severich daarentegen was een ontgoocheling. Ik weet momenteel niet of dit nog voor herhaling vatbaar is”.
In de MINI Challenge ging het afgelopen weekend niet echt lekker. Henk Haane (11de tijd op 2/10 sec. van Longin) kreeg tijdens de eerste manche een ‘stop & go’ aangesmeerd na een contact met Delmotte. Tijdens de 2de wedstrijd moest hij vertrekken vanop de laatste rij. Samen met Palttala begon hij aan een indrukwekkende inhaalrace die eindigde op een voortreffelijke 6de plaats.
Robin Haschke reed een vrij anonieme wedstrijd, maar liep terug behoorlijke schade op na een aanrijding. Vertrokken op de 12de plaats, net achter Haane, waren een 11de en een 13de plaats zijn deel in de eindafrekening.
Wim Lumbeek lukte een 16de trainingstijd, maar liet zich inpakken na de start en verloor véél terrein. Hij vocht echter sterk terug en eindigde de eerste manche op de 20ste plaats. Tijdens de 2de manche hield Wim het vrij vlug voor bekeken.
“De slechte weersomstandigheden maakten er een zootje van midden in het peloton, waardoor ik wijselijk eieren koos voor mijn geld. Door de vele tegenslagen afgelopen seizoen heb ik reeds véél geïnvesteerd in builen en blutsen. Voor hetzelfde budget had ik Belcar kunnen rijden”.
Bert Longin van zijn kant moest met een zevende en bijna identieke chrono als Verbist vertrekken op de vierde startrij. De zéér sterke tegenstand verhinderde hem nog een plaatsje op te schuiven en zodoende de pole te pakken voor de tweede heat. In deze tweede manche ging de kersverse Belcarkampioen, terug vertrokken vanuit 7de positie, in de Bianchi-bocht van de baan.