Overlijden Pascal Put
 

Onwezenlijk nieuws. Pascal is er niet meer.
Mijn deelneming aan familie en vrienden.
Bedankt Pascal voor al die toffe en leuke momenten.
Ik, net als vele anderen, ga je missen.

oei, da's schrikken en heel droevig nieuws :(
RIP Pascal

het was al ettelijke jaren geleden dat we elkaar nog gezien hebben (geldt in mijn geval voor zowat alle oudgedienden hier), maar ik heb enkel positieve herinneringen aan Pascal

bedankt om hier toch iets te laten weten, Werner

Overlijdensbericht Pascal Put
 

Beste Paddockers,

ik heb de droeve plicht jullie mee te delen dat één van de mede-oprichters van De Paddock en goede vriend, Pascal Put, op zaterdag 30 augustus overleden is tengevolge van een hartaanval. Ik zal Pascal nooit vergeten, hij stond altijd klaar voor iedereen en was door iedereen dan ook erg geliefd. Ik zou aan zijn echtgenote Ann en zijn zoon Robin alle sterkte willen toewensen in deze zeer droevige en donkere tijden. Pascal jongen, het ga je goed, ik kan het nog steeds niet geloven...

http://www.depaddock.eu/forum/attach...1&d=1409571024

Vreselijk nieuws, ik ben er nog steeds niet goed van. Als je het niet erg vindt Werner zal ik onze 2 posts bijeenvoegen?

Natuurlijk niet Guy. Leuke foto en herinnering.

Ook ik wil langs deze weg steun betuigen. Ik herinner me volgens mij dat we eens met een vijftal "Paddockers van het eerste uur" naar F1 zijn geweest, volgens mij dankzij hem ook.

Ik was stomverbaasd toen ik het las ...

Ook hier hebben we het nieuws in shock ontvangen.
Met veel plezier denk ik terug aan de vele, lange gesprekken die we gevoerd hebben over zware maar ook triviale onderwerpen.
Aan de vele races die we samen bekeken hebben in binnen- en buitenland en vooral aan de trip naar Le Mans, in 2003 als ik me niet vergis, die we met enkele "paddockers" gemaakt hebben.
Langs deze weg wil ik dan ook onze steun betuigen aan zijn vrouw An en zoon Robin.
Pascal, we gaan je missen :-(

Giovanni en Vicky.

Ik verneem het nu pas...en ben helemaal sprakeloos en bedroefd. Hoewel we mekaar de afgelopen jaren nog amper zagen, had ik toch steeds het gevoel dat we op dezelfde golflengte zaten.
Pascal, je blijft voor mij een fijne kerel waaraan ik alleen maar goeie herinneringen bewaar.
Onbegrijpelijk dat je ons nu al moet verlaten.

Sterkte aan Ann en Robin

Ik hoorde het 's nachts van Rudi Steylaerts vlak voor mijn eerste stint ... Donderdag met de qualifying hadden we nog een klapke gedaan ... zo onwezenlijk allemaal .