Alonso is trouwens bij dat incident in de eerste bocht ook nog héél goed weggekomen hoor. Ralf schatte de situatie wat verkeerd in en ging bijgevolg te laat op de rem, zodat hij niets anders kon dan Alonso als rem te gebruiken. Alonso liet hier wel een prachtig staaltje car control zien. Gelukkig voor hem verloor hij enkel een stukje van de linker zijflap van zijn achtervleugel. Zo te zien heeft hij daar niet al te veel last van ondervonden.
Voor Ralf liep het zoals iedereen zag veel erger af, en hij mocht gelukkig zijn dat hij mits een extra pitstop de race kon vervolgen.

Hill heeft nog een tijdje met Senna gereden. Ik denk dat dat genoeg info geeft :D Bovendien moest Hill in z'n WK-jaar (96) tot de laatste race wachten voor hij WK werd; voornaamste concurrent: Villeneuve, die als rookie het Williams team werd binnengehaald maar reeds in Australië de pole bezette. Hill heeft trouwens nog veel chance gehad, want in de laatste race van het seizoen kon Villeneuve mathematisch nog WK worden, maar Jacques ging met pech aan de kant. Hill heeft dus in feite in de beste wagen, toch nog met veel moeite moeten optornen tegen een rookie om WK te worden. Zijn Arrowsjaar was ronduit lachwekkend (buiten Hongarije natuurlijk: Hill was altijd onvergetelijk goed op dit saaie circuit), en de 2 jaar Jordan leverden hem 1 zege op: Spa '98, vlak voor de door teamorders naar P2 gedwongen Ralf, die zeker de kans had om Hill in te halen. Seizoen '99 was rampzalig slecht; met veel moeite kon Hill in Engeland nog een puntje uit de race persen.

Wat Villeneuve betreft: Seizoen '97 was hét Williamsjaar bij uitstek: hyperdominant, zeker de beste wagen all-round, maar toch had Jacques Schumacher in z'n nekvel, tot in Jerez. Bovendien had hij dit zeker aan zichzelf te danken, ik herinner me nog ongelooflijk wansmakelijke dingen in Magny-Cours, of mislukte bandenkeuzes in Monaco en Spa. Als je de beste wagen hebt, hoor je een seizoen af te haspelen zoals Schumacher dat de voorbije jaren heeft gedaan: de rest op een rondje rijden.

Beide Hill en Villeneuve konden na hun teamswissel nooit meer constant meestrijden voor podiumplaatsen. Daarom denk ik dat beide coureurs overschat werden, en in feite het duidelijkste voorbeeld zijn van hoe een goede wagen om het even welke coureur naar een WK kan leiden. (inclusief Schumacher, enkel bood die af en toe nog een extra meerwaarde)

Het is nooit zomaar ineens gedaan met iemand als Schumacher. Meer zelfs : ik zie hem nog races winnen. Maar wereldtitels halen, volgens mij behoort dat tot het verleden. En het is natuurlijk een open deur intrappen door te zeggen dat hij wel vooraan zou meestrijden als hij over een perfecte wagen en dito banden beschikte. Dat zal wel voor 95% van het F1-veld gelden zeker? Anders zouden ze niet in een F1-bolide zitten.

Ondanks het feit dat er voor de Schumi-fans altijd wel een reden zal zijn waarom hun held deze keer weer niet gebracht heeft wat we van hem gewoon zijn stel ik gewoon vast dat hij niet meer keer op keer de meerdere is van Barichello. In het verleden is hij ook wel eens betrokken geweest in een bijna-ongeval of kreeg hij te kampen met een platte band, wat hem er echter niet van weerhield toch nog de meerdere te zijn van zijn teammaat en/of zelfs de race toch wist te winnen. De toekomst zal uitwijzen of hij nog opflakkeringen gaat kennen dan wel helemaal weer terugkomen. Maar je kan niet blijven herhalen "dat het seizoen nog lang is" natuurlijk. Iedere keer dat dat hier gezegd wordt is er toch weer een GP'tje minder om zijn comeback te maken. 7 gereden, 12 te gaan : we zitten toch al over 1/3...

Niet dat ik Hill zo'n fantastische piloot vond

Senna was in de kwalificaties een halve seconde rapper dan Hill. Toch niet slecht tegen Senna.

Hill was in zijn eerste volledige seizoen ook 3de (na Prost en Senna) met 3 overwinningen, toch ook niet slecht voor iemand zo weinig ervaring (buiten het werk als testrijder en Brabham)

De Arrows was gewoon niet vooruit te branden, wat hij in Hongarije presteerde was dan ook heel goed.

1999 was duidelijk het jaar te veel, hij wilde zijn helm aan de wilgen hangen maar Benson & Hedges wilden hem nog in de wagen

Volgens mij toch Ferdinand Porsche ;) :
Bron: http://www.research-racing.de/ACBC2.htm

Dat artikel gaat overigens grotendeels over Colin Chapman.
Ik herinnerde mij die uitspraak uit het boek Le Mans, van Koen Vergeer.
Maar we dwalen af, we zitten hier nog altijd in het F1 forum.

Amai, heeft iedereen hier geheugenverlies? :no: Wie won er nu ook weeral bijna in San Marino? Nee, ik bedoel niet de onfortuinlijke Raikonnen die was gaan vliegen tot een aandrijfsas brak.

ocharme Raikonnen hij had echt verdient te winnin (en ik ben dan een schumi fan )
maja zoals ze zegge.. to finish first,first you have to finish !
wel jammer dat schumi bij de start veel tijd heeft verloren met die crash...
maarja de race viel toch wel mee ookal viel ik in het begin bijna in slaap..

Tiens, ik dacht nochtans dat er meer dan één wagen in die crash betrokken was? Ik zal gedroomd hebben zeker? :rolleyes:

jah ik weet het maar als schumacher fan kijkt ge alleen maar naar die rooie hé :+

potverdikke, ge hebt gelijk ! In feite dus 3 podia op 7 races.

"Tiens, ik dacht nochtans dat er meer dan één wagen in die crash betrokken was? Ik zal gedroomd hebben zeker?"

Klopt natuurlijk, maar Webber out en Ralf nagenoeg out. Degene die meest tijd verloren waren Schumacher en Montoya, en precies die twee hebben we nooit meer echt vooraan teruggezien.

Maar ook Alonso zat in dat pak. Het is enkel aan zijn supersnelle reactietijd en stuurkunst te danken dat hij dit ongeval wist te ontwijken. En hij won de race dan nog ook.

ja Alonso kan wel een mooi stukje rijden, maar zijn acties in monaco vond ik toch wel er niet iets over bij die chicane

Ik heb de beelden nog eens herbekeken:

ik weet niet wat er zo buitengewoon is aan een wel heel klein tikje van Ralfke te krijgen en dan de bocht relatief makkelijk in te gaan omdat het verkeer aan de buitenkant van de bocht strop zit door verwarring bij de crash. Schumachers 'supersnelle reactietijd' leverde hem een ongeschonden wagen op; hij kon immers twee kanten uit: ofwel het grind in, ofwel tegen Montoya aanknallen. Alonso had daarentegen vrije baan, hierdoor kon hij evenvoudigweg de bocht ingaan.

Wat Lambo dan ook bedoelt, is het feit dat Montoya en Schumacher beide dé slachtoffers waren van Webbers fout, en Alonso daar weinig tot nauwelijks iets aan ondervonden heeft; hij moest enkel ietsje sneller in de remmen, waardoor Ralfke hem een tikje gaf. Schumacher en Montoya moesten snel optornen tegen een reeks verkeer, waardoor ze uiteindelijk al pro forma het podium konden wegdenken. Barrichello kon door zijn hogere gridpositie de crash nog net op tijd ontwijken, in het grind gaan en niet gehinderd worden door de schuivende Webber.

Het is allemaal een kwestie van invalshoek natuurlijk. Je kan ook zeggen : als Schumacher een betere kwalificatie gereden had, had hij met even groot gemak als Alonso de "opstopping" kunnen ontwijken.

Maar het enige wat ik met het begin van deze discussie op een ludieke manier wou aantonen is dat het nogal kortzichtig is om enkel en alleen je eigen idool benadeeld te zien terwijl er 4, 5 of 6 (ik weet het niet meer zo juist, heb de beelden niet meer herbekeken) wagens in dezelfde omstandigheden terecht komen. Toch wel een typisch geval van "tunnelzicht"...