Het overkomt mij niet vaak, ik koester namelijk niet zo'n warme gevoelens tov moto's, maar vanavond heb ik me toch een tijd staan vergapen aan een gele Ducati 949 Testastratta die voor ons gemeentehuis geparkeerd stond. Ik was daar voor het goede doel: een kiesvolmacht gaan versieren voor 13 juni, een dag waarop de uitslag in Le Mans mij veel meer zal boeien dan die van onze heren politici. Benieuwd naar de sound van zo'n indrukwekkend scheurijzer ben ik blijven ronddralen tot de eigenaar in bijpassend lederen pak het gemeentehuis verliet (al dan niet met volmachten). En ja hoor, het treuzelen werd oorverdovend beloond
jan, die eventjes van de estetische schoonheid en akoestische aspekten van een exoot op twee wielen heeft genoten