Quote:
|
Originally Posted by Mario
Ik heb Hakkinen nooit saai gevonden. Hij heeft zelfs een van de fraaiste recente inhaalmanoeuvres op zijn naam staan, precies met MS als verliezende partij.
|
Opgeblazen door de niet-schumacher fans
Als Zonta naast je rijdt, dan verwacht je toch echt wel niet dat Hakkinen daar voorbijsteekt. Dat deed Mika toch, knap, niks daarvan, gewaagd, niks daarvan, maar had de Schumacher daar ietske te veel naar rechts gedraaid, dan had hij er waarschijnlijk een extra smet op zijn blazoen bij. 't Blijft allemaal zo oneindig interpreteerbaar, elk 'incident', elk gewaagd maneuver...Als Senna en Prost, zoals reeds gezegd, met alle middelen tegen mekaar raceten en niet wilden wijken voor elkaar, dan waren het helden en grote legendes. Als Schumacher niet wil wijken voor Hill, Villeneuve of wie dan ook, is hij de arrogante zak die de sport in diskrediet brengt. En als Schumacher eens wordt ingehaald door welke piloot dan ook, wordt deze gebombardeerd tot diegene die het tijdperk van Schumacher onderuit gaat halen en krijgt het inhaalmaneuver extra waarde, want het is de grootmeester die zich laat inhalen! Bijvoorbeeld Montoya in Brazilië, die als de nieuwe Senna werd onthaald, een benaming die achteraf heel veel voorkwam, maar nooit werd Schumacher als de nieuwe Senna bestempeld. De nieuwe Senna, waar men gretig naar op zoek was. Barrichello, Luciano Burti, Montoya,...allemaal nieuwe Senna's. Dat brengt me tot het hoofdstuk Senna vs. Schumacher:
Ik blijf er bij, het merendeel aan 'anti-Schumachers' (anti is zo'n vreselijk woord) zijn grote Senna-aanbidders. Omdat Senna zijn tijdperk tragisch voortijdig afgesloten werd, werd de F1 plots niet meer boeiend en waren de glorietijden voorbij. Verbitterd wezen deze Senna-fans alles af wat in de buurt
kon komen van Senna, die voor hen de grootste aller tijden was. Van de doden trouwens niets dan goeds. De wereldkampioen van '94 was Schumacher, Sennas rivaal dat jaar. Dan is het makkelijk om de jonge knaap, die tot dan toe lekker arrogant overkwam in de pers, als anti-favoriet te bestempelen, na enkele dubieuze incidentjes was hij meteen gebrandmerkt voor het leven. Talent ? Quasi hetzelfde, beide coureurs zijn uitmuntend in hun tak van de autosport. Charisma ? Senna: 100%, Schumacher nuldebotten. En dat, beste kijkbuiskindertjes, is hét mankement van de Duitser. (duitsers bestempelt men trouwens toch zowiezo niet echt als sympathiek)