In het gezegende jaar 1970, toen ik mijn allereerste stapjes in de modelbouwwereld zette, kwam Tamiya met deze reusachtige 1/6 motorkit voor de pinnen. Het is dus effectief nr 1 in de "Big Scale Series", de allereerste in een lange rij 1/6 motoren. Op dat moment ging deze mijlpaal in de modelbouwgeschiedenis totaal aan mij voorbij, en het zou nog 15 jaar duren vooraleer ik mijn eerste Tamiya motor zou bouwen.
Ook als echte 1/1 motor is deze Honda CB 75 Four voor mij de moeder van alle moderne motoren. Toen wij als kleine snotters iemand zagen voorbijrazen op "nen Honda zevenėnhalf" stonden we vol bewondering te kijken naar het Japanse wonder ter techniek.
Alsof ik nóg een reden nodig had om dit model ooit eens te bouwen, kregen mijn broer en ik in 1972 van mijn ouders een Polistil diecast motor cadeau. Ik kreeg een Harley Davidson en mijn broer een ... Honda CB 750 Four. We hebben allebei ons modelletje nog steeds, in goede staat zelfs.
Een jaar geleden of zo bracht Tamiya de befaamde 1/6 kit opnieuw uit. Voordien erg zeldzaam en prijzig, werd het model ineens een haalbare kaart en gezien de voorgeschiedenis van deze motor kon ik dan ook niet anders dan hem aanschaffen. Vandaag is dan de dag gekomen dat ik besloten heb om hem te bouwen. Dat was geen gemakkelijke beslissing, want de kit bouwen betekent ook de kit als dusdanig verliezen. Maar goed, kits zijn er om gebouwd te worden en niet om als kit te verzamelen...
Dus hier gaan we. Eerst heb ik alle onderdelen losgemaakt die in de beroemde goudkleur gespoten moeten worden. Het betreft de benzinetank, de bovenste afdekkingen van de voorvork, de koplamp, de luchtinlaat van de carburators en de afdekkappen van de olietank en batterij.
Meteen stond ik voor een uitdaging. De binnenkant en de buitenkant van de benzinetank passen niet mooi op elkaar. Tenslotte is deze kit ook al 36 jaar oud. Dus moeten er vrij intensieve opvulwerkzaamheden uitgevoerd worden. Daarna alles mooi egaal schuren, waardoor de opstaande rand vooraan de tank nagenoeg helemaal weggeschuurd werd. Dus heb ik mijn boetseerkunsten moeten bovenhalen en een nieuwe rand moeten modelleren met putty. Dat is gelukkig behoorlijk geslaagd en dus is de tank klaar om in de witte primer gespoten te worden.
Nog een uitdaging bestond uit de voorvork. Die bestaat namelijk uit metalen onderdelen die via echte veren volledig functioneel is, waarna ze met plastic onderdelen afgedekt wordt. Als ik die onderdelen eerst spuit zoals gewoonlijk, gaat de naad waarmee ze tegen de voorvork gekleefd worden altijd zichtbaar blijven. Als ik ze daarentegen eerst vastlijm, moet ik een intensieve afplakjob uitvoeren om niet de ganse boel dicht te spuiten. Toch heb ik voor de laatste oplossing gekozen : alles monteren, naden wegschuren, polishen, en dan met "Maskol" de metalen voorvork afdekken. Dat lukte ook vrij aardig, en ook dit onderdeel is klaar om in primer gezet te worden.
De andere onderdelen vertoonden minder ingewikkelde voorbereidingprocedures, en ironisch genoeg ging het bij de eenvoudigere onderdelen juist mis. Met name de luchtinlaat van de carburators die uit 3 onderdelen samengesteld moet worden zorgde voor problemen : omdat het een hol onderdeel betreft, en omdat ik alle onderdelen grondig ontvet met zeepsop vooraleer te primeren, en alhoewel ik de binnenzijde zo goed als mogelijk trachten droog te blazen heb, verscheen er bij het spuiten een waterdruppel op de verf, die vermoedelijk naar buiten geblazen werd door de druk van de primer spuitbus. Wanhopige pogingen om de druppel weg te blazen resulteerden enkel in het verschijnen van nog meer waterdruppels, en dus ligt dit onderdeel ondertussen in de remolie. Nu ja, het gaat nog maar om primer, dus een ramp is het niet. Maar wel een streep(je) door mijn planning, want nu moet ik wachten tot het onderdeel weer ontvet is vooraleer ik het in de primer kan zettten, en verder kan gaan met alle te lakken onderdelen...
Hier zijn de foto's :