Zaterdag was het dan zover. Om 10u00 hadden we afspraak aan de uniroyal Toren. Aangezien we toch te vroeg waren gingen we even naar onze wagen kijken in box 39 en al snel verloren we de tijd uit het oog bij het zien van onze bolide
Toen we uiteindelijk nog es boven gingen kijken of er al iemand was vonden we onze collega's al in 'tenue' samen met de Franse en Hollandse winnaars van de wedstrijd. Snel onze race-overall aangetrokken tijdens de briefing en de oefensessie konden beginnen.
Na de verkenning van het parcours in een gewone personenwagen werd ik als eerste in de bi-place gestoken. Ik voelde me eerst nogal onwenning met deze wagen, vooral het schakelen was even wennen, maar dan kwam onze instructeur me nog wat nerveus maken ook en de eerste ronde was al snel een flop, hij deed me de pits binnen rijden en ik dacht van: Aiai, dit komt niet goed. Toen we uiteindelijk aan onze box waren aangekomen gebood hij me van uit te stappen.
Al snel bleek hij helemaal niet blij te zijn met de wagen en stelde hij me gerust dat het mijn fout niet was.
Tijd om effe te bekomen en alles op een rijtje te zetten kreeg ik echter niet,... ik moest alleen het parcours op met het nummer 22, onze wedstrijdwagen
Deze keer verliep alles wel vlot, alleen leek ik maar vooruit te kruipen in vergelijking met de anderen die me voor, in en na de bochten voorbij zoefden.
In de namiddag reden we terug enkele oefenritten en het tempo ging al wat omhoog maar ik heb spijtig genoeg geen tijden van deze oefensessies. Op het einde van de dag reden we nog es mee met de bi-place, maar dit keer met een prof achter het stuur en wij als bijzit ipv omgekeerd.
Nu zag ik tenminste waar ik in de fout ging, ik loste veel te vroeg gas en ging al veel te vroeg remmen voor de bocht. Ik dacht: Morgen probeer ik dit ook.
