Eindelijk... zondag, het was zover.
10u15 stipt begonnen de officiële oefenritten. Ik probeerde inderdaad uit wat ik de dag ervoor gezien had en moest al snel ondervinden dat ik wel wat meer oefening nodig had om deze 'techniek' onder de knie te krijgen. Als je uren habt kunnen oefenen dan ken je dit wagentje van binnen en van buiten maar wij hadden slecht 8 ronden in totaal gereden met onze kever en ik wist nog helemaal niet hoe ie reageerde onder deze omstandigheden. Ondanks mijn vele slippartijen (gecontroleerd weliswaar) zette ik toch nog een tijd van 3:25 neer, ik dacht dat ik trager ging zijn.
Na de briefing en de lunch was het dan zover... een opwarmronde en opstelling van de startgrid. De wagens met de amateurs starten automatisch helemaal achteraan om onnodig gevaar te veroorzaken bij de start. Het ging om nummer 22 (wij), nummer 23 (de nederlanders) en nummer 49 (de fransen) als ik me niet vergis bij deze laatsten.
De start verliep voor ons vlekkeloos en we schoven onmiddellijk al enkele plaatsjes op. Bij het begin van de tweede ronde echter rijdt onze wagen op het rechte stuk achter 4 anderen, de eerste rijdt in Eau Rouge effe door het zand en er zweeft plots een grote stofwolk voor de Raidillon. Onze Jan (Van Nylen) zag niks meer, schoot in paniek en draaide iets te veel naar rechts waardoor de wagen begon te slippen.
Hij reageert goed en stuurt tegen, niet wetende dat je dat nu net NIET mag doen op de Raidillon. De wagen gaat volledig weg, de Nederlanders komen eraan, hun piloot schrikt wanneer hij ziet dat hij recht op onze wagen afgaat en gooit het stuur om.
Paniek in onze pits, we zagen de 2 wagens uit het zicht verdwijnen en wisten dus niet hoe het ginds boven zou aflopen. Toen we 5 minuten later horen dat Jan back on track is waren we pas echt opgelucht maar voor de Nederlanders zat het feestje er op want hun wagen was gewoon vol de banden ingeknald en kon de race niet verder zetten. Zelf hadden we het geluk gehad tot stilstand te zijn gekomen in de grindbak zonder iets te raken, effe later werd de wagen eruit getrokken en kon Jan de race verder zetten. Terwijl wij opgelucht ademhalen zien we plotseling de wagen van Perdieus zwaar gehavend passeren op de takelwagen, later blijkt (zie verslag Maarten) dat onze Franse collega's in het nummer 49 achter op de wagen zijn geknald toen deze in de bandenmuur stak. We waren dus nog de enige 'amateurs' op het circuit.
Joachim (Van Wing) was de volgende piloot en na 40 minuten werd er van piloot gewisseld, bij hem vielen weinig foutjes op te merken, wat echter wel in het oog sprong was dat hij een heuse 3:14:465 kon neerzetten. Als je dan weet dat de snelste tijd rond de 3:07 bengelt en de traagste snelle ronde rond de 3:19 hangt... dan weet je wel dat hij het zeer voortreffelijk doet voor een 'amateur' en dat hij bij de betere middelmaat zit. Niemand van ons zal de tijd van Joachim verbeteren al kwam ik wel het dichtst in de buurt met mijn 3:16 ik hoop een duidelijker beeld te zien van mijn beste tijd want mijn vriendin heeft maar één keer op het scherm met de snelste tijden gaan kijken toe ik bezig was en het was toen iets van een 3:16... misschien heb ik nog iets beter gereden want ik heb 30 minuten lang achter twee anderen gereden die me maar niet konden afschudden.
Daarna was het de beurt aan Tim (Wuyts), de reserve piloot van vorig jaar tijdens één van de wedstrijden, ditmaal was hij echter geen reserve en kon hij vollop meegenieten van de race. Een heel ander gevoel dan de oefensessie want er reden maar liefst 54 wagens mee dit keer, de blik in zijn ogen en zijn gelaat spraken boekdelen als ie ons voorbij vloog aan de pitmuur.
Eindelijk kon ik plaats nemen achter het stuur, na 2 rustige, doch snelle rondjes kon het echte werk beginnen... ik werd gepasseerd door twee wagens waaraan ik me moeiteloos (echt waar) kon vastklampen en uit wiens kielzog ik niet meer zou verdwijnen. Voor mij barste tussen die twee af en toe een heftige strijd los waar ik me bewust rustig heb van tussen gehouden. Er waren eigenlijk maar twee bochten waar ik plaats verloor en dat was in de Rivage en in La Source, in de Raidillon en de Pouhon daarentegen leek ik duidelijk plaats te winnen en ook de Blanchimont ging voor mij duidelijk harder dan voor hen, wetende dat de Bus Stop Chicane erop volgde loste ik maar al te graag wat gas en bleef ik wijselijk achter hen om hen niet in de weg te rijden in La Source. (Ik kan nog uren vertellen over mijn 40 minutes of glory maar er waren nog piloten en ik wil niet beginnen vervelen)
Na mijn honderden adrenaline-stoten was het de beurt aan André (Marchandise) die al na enkele ronden binnen kwam zonder voorspoiler . Eerst dachten we dat het ernstig was want de wagen maakte een zeer raar geluid maar het bleek toen snel dat het gewoon de voorspoiler was die vast zat onder de wagen. Later bleek dat hij deze had af gereden in de Rivage en veel erger had kunnen voorkomen.
And last but not least kwam Marc (Duparque) aan de beurt. Hij startte vrij traag maar naarmate hij vorderde zagen we hem al vlug snellere tijden neerzetten. Eerst een beetje voorzichtig door de Raidillon maar wat later ging ie gewoon 'à fond' en zette ie eveneens goeie tijden neer.
Jeroen (de achtternaam ontglipt me) die als reserve-piloot was meegekomen heeft (gelukkig) niet moeten inspringen. Wij zeggen natuurlijk gelukkig hoewel we het toch een beetje spijtig vonden dat hij niet eens kon meerijden tijdens de race zelf. Jeroen zelf zat er blijkbaar niks mee in en was even content als wij. Jeroen van Clickx... Bedankt dat je erbij was en hopelijk tot binnenkort, je was keitof gezelschap en zorgde regelmatig voor de nodige kwinkslag !
We kwamen als 37e over de finish wat wil zeggen dat we een 20e stek behaalden in het Light Klassement. Voor het volledige klassement moeten jullie maar eens een kijkje nemen op
http://www.vwfuncup.com , onze wagen was dus nummer 22 Uniroyal B1.
Binnenkort heb ik foto's en na de briefwisseling met Uniroyal waarschijnlijk een duidelijker beeld van onze prestaties.
Alles zal dan terug te vinden zijn op onze site
http://www.kartgrid.be Nu is het daarvoor nog iets te vroeg, ik laat hier wel bericht als alles online staat. Een mega-ervaring rijker, ik ga mezelf dwingen niet verder te typen want anders zit ik hier morgenvroeg nog
Tot binnenkort, Groetjes.