In de reactie van Andy kan ik me toch niet helemaal vinden. Volgens mij gaat het niet op om een maatschappij te spiegelen aan één bepaald (en dan nog een klein) facet van die maatschappij. Racerij mag in een bepaald land nog springlevend zijn, dat zegt niks over de rest van dat land. Het feit dat verhoogde veiligheidsmaatregelen nodig zijn om nog iets te kunnen én mogen organiseren wijst al op een ingebakken schrik. Wat mij tegen de borst stuit is het feit dat datzelfde land van ongelimiteerde mogelijkheden diezelfde mogelijkheden niet geeft aan álle burgers, maar enkel aan die welke het kunnen betalen. Sociale zekerheid moet je ginder kopen, of je krijgt er geen. En het is net dát wat de laatste 10 jaar zo afgrijselijk aan het verslechteren is. Miljoenen mensen hebben hun banen verloren sinds die steenezel president is geworden (werkloosheidscijfers bewijzen dat die met 300% is gestegen in dezelfde periode), het land verzinkt dieper en dieper in een financiële crisis, hun munt is bijna 50% gezakt tegenover buitenlandse valuta, en toch blijven ze maar vasthouden aan dat waanidee dat zij de politiestaat van de wereld kunnen blijven spelen. Ondertussen dreigen ze ieder land dat niet naar hun pijpen danst af onder het mom dat ze kernwapens zouden kunnen produceren, enkel en alleen omdat er ene een geavanceerde draaibank heeft gekocht in een staalbedrijf in België. Als bekend werd hoeveel kernwapens ze er zelf nog op na houden, dan zou waarschijnlijk de rest van de wereld mottig worden.
Maar zoals je zegt: om naar de koers te gaan is het er waarschijnlijk ideaal.
Mensen die aan de verkeerde (lees: minder begoede) kant van de samenleving vallen, hebben dat niet noodzakelijk aan zichzelf te danken. Zelfs in onze oververzekerde en gegarandeerde sociale stelsel zitten nog gaten waardoor mensen in een uitzichtloze situatie kunnen verzeilen. Hoe verklaar je anders dat nog ettelijke honderden mensen in een land als België of Nederland dakloos zijn, en géén uitkering van welke aard dan ook kunnen krijgen. Er zijn er ongetwijfeld die daar zelf voor hebben gekozen, of door luiheid en nonchalance er in zijn verzeild geraakt, geen compassie voor die loosers van mijnentwege. Anderen hebben gewoon brute pech gehad op één of andere manier. Gaan we die ook afschrijven als loosers?
Wat met de Dakar is gebeurd, is ook niet samen te vatten als "een jeugdclubje met een AK47 dat de helft van Europa te kakken zet". De verzekeringsmaatschappijen hebben een verhoogd risico gezien na de moord op die toeristen en die politieagenten. Zij hebben dan de keuze: ofwel meer geld vragen om het risico te dekken, of de boel te annuleren. In het eerste geval zou dat een éénzijdige wijziging van voorwaarden betekenen, en ze hebben dan juridisch niet al te veel in de pap te brokken als iemand weigert bij te betalen. In het tweede geval kunnen ze zich beroepen op een clausule in de internationale wetgeving. En het is net dat laatste dat ze hebben gedaan. En zeg nu zelf: organiseer maar eens een evenement (van welke slag dan ook) zonder verzekering. Dat is gegarandeerd financiële zelfmoord als er wat gebeurt. En ik heb nog nooit een Dakar gezien zonder dat er gene ene moet worden afgevoerd met minstens een paar gebroken knoken. Wat moet je dan doen? Als dat over piloten en/of hun entourage gaat kan je nog zeggen: "pech, risico van rally-raid". Maar wat ga je doen als een buitenstaander betrokken is? In dat opzicht kan ik de organisatie volledig begrijpen.
Versta me niet verkeerd: ik ben ook een race-fan, en ik baal ook dat ze niet doorgaat. Maar ik versta ook wel de reden waarom niet ...
__________________
Groetjes,
Domi.
|