[Mr.Dallara]

Terwijl ik zelf in Belém (Lissabon) was en veel heb gezien van de technische controles, parc fermé, de gigantische organisatie, promo caravaan maar ook het verschrikkelijke moment op vrijdag waar iedereen z'n oren niet kon geloven; heb ik bewust enkele dagen gewacht om hier iets neer te schrijven.

Niet alleen doordat ik nu de griep en hoge koorts heb, maar vooral om eerst alles netjes te laten doorsijpelen, analyseren en proberen te relativeren. Want dat zijn dingen die een mens zeker niet doet wanneer hij zo teleurgesteld, gekwetst, machteloos staat, ... direct na een heel onverwachte beslissing zoals de annulatie van de Dakar 2008.

Er is hier in het topic al redelijk afgeweken van de titel, maar ik lees veel nuttige verhalen en info waardoor zonder twijfel velen van ons op een meer nuchtere manier over bepaalde problemen zullen denken.


Door m'n teleurstelling ga ik hier geen lange tekst neer pennen, wel kan ik je zeggen dat mijn gedachten (en dus "way of life" zoals ze hier al noemen) héél dicht aanleunen bij die van Dominique in post 21.


Ook al is de kans klein dat er iets ging gebeuren in Mauritanië, maar als de verzekering zich terug trekte (door de angst die word gezaaid door de Franse regering), had ASO nog maar weinig mogelijkheden...
ASO kon ook moeilijk deelnemers die wilden starten zonder verzekering laten starten, want bijna de volledige organisatie is Frans en als die Mauritanië binnen gingen voor de rally wilde Frankrijk niets meer (onder)steunen voor de Dakar in de toekomst.

Was het nu door nieuwjaar, door het "Dakar dorp" in Belém of globaal door alle tereur dreiging; maar ik heb me nog nooit zo veilig gevoeld in een Europeese stad!
Ik ben 7dagen geweest in Lissabon, wat ik daar heb gezien vanaf de eerste dag qua veiligheids mensen en politie op straat heb ik nog nooit niet meegemaakt! En hoe meer we 5 januari naderden, hoe meer politie en op vrijdag zelfs het leger er was!