Na al het voorgaande was ik eigenlijk van plan om te stoppen met etsen.
Ik was ondertussen verdergegaan met de monocoque, waar ik een aantal bibberige paneellijnen probeerde op te smukken ( = camoufleren) met extra lagen grondverf.
Dat lukte echter niet, dus heb ik toch nog één plaatje geëtst (om het af te leren).
Dit zijn templates met paneellijnen. Daarvoor heb ik een plaatje van 0,1mm tot op halve dikte geëtst. De templates zijn dus slechts 50µm dik en volgen goed het oppervlak van de model als ik ze daarop kleef met Tamiya tape. (dikte is zo’n beetje vergelijkbaar met Tamiya metal transfers)
De gleufjes op de templates zijn 0,2mm breed: net voldoende breed om met een kopspeld kraslijnen te kunnen zetten en ondertussen ook het nadeel van mijn onvaste hand uit te schakelen.
Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om ook templates te voorzien voor de paneellijnen in de motorkap (op de zijkant, zie onderstaande foto). Deze ontbreken op de kit.
Na het uitkrassen zien de lijnen er als volgt uit:
En na een beetje opkuisen zien ze er uiteindelijk zo uit:
