Aangezien het model dat ik deze keer ga bouwen waarschijnlijk iets meer dan een maand in beslag gaat nemen vanwege zijn grootte, begin ik er alvast aan. Streefdoel is van het klaar te krijgen tegen eind juni.
Het gaat om deze motorfiets:
Ik heb met deze tweewieler wel een hechte nostalgische band eigenlijk. Mijn eerste nieuw aangekocht vervoermiddel was namelijk een Honda MT50, het broertje van de Honda MB50. De 'B' sloeg wat ons betreft op 'baanmachine' en de 'T' op 'trialmachine'. Ik heb een tijdje getwijfeld over welk model ik zou kiezen destijds in 1979, maar omdat mijn broer voor een MT koos dacht ik: "dan nemen we maar hetzelfde". De MB was sneller dan de MT, maar we woonden in de bossen van Averbode en daar konden we met een MT toch wel plezanter door crossen, wat een duidelijk voordeel was als de flikken weer maar eens met hun combi achter ons aan kwamen rijden. Onze brommerkes mochten maar 40 km/uur rijden en met hun 85 km/uur zaten we daar toch duidelijk over. Maar ze hebben ons nooit gepakt gekregen
OK. Terug naar de MB. Tamiya heeft jammer genoeg geen MT in zijn gamma, dus koos ik voor 'the next best thing'. De MB heeft dezelfde motor, en een hoop andere identieke accessoires, maar het chassis is duidelijk verschillend, puur gericht op snelheid. Enkele vrienden van ons hadden een MB en die haalden er een respectabele snelheid uit van 110 km/uur...
De bouwdoos van de MB is een zeer schaars geworden kleinood, en je zal hem tegenwoordig niet vaak meer tegenkomen. Tenzij er ook van deze kit een re-edition komt natuurlijk.
Over naar de bouw. Het chassis wordt samengebouwd uit 11 onderdelen die allemaal ontdaan moeten worden van bramen en lijmresten (na het samenbouwen dan). Zo'n buizenchassis vraagt altijd een hoop schuurwerk omdat je niet altijd de te schuren plaatsen kan bereiken, maar daar is een 'flexfile' uitermate geschikt voor. Na een half dagje lijmen en schuren is het chassis gemonteerd, geschuurd en klaar om in de grondlaag gespoten te worden.
Daarna is het de beurt aan de koetswerk-onderdelen. De tankdelen en de achterpartij worden eveneens ontdaan van bramen en oneffenheden, en zijn een pak sneller klaar dan het chassis.
Vooraleer we de rest van de te spuiten onderdelen aanpakken doen we een dryfit met de onderdelen die we tot nu toe al geprepareerd hebben. Dat wordt een leuk brommerke.
We leggen de dryfit opzij en concentreren ons op de achterbrug. Hier komen de eerste aanpassingen tov het bouwplan al opdagen. In principe is het de bedoeling dat de veerpoten en de torsietang aan de achterbrug verbonden worden door middel van beugels die aan de achterbrug gekleefd worden op het moment dat de veerpoten en torsiestang gemonteerd moeten worden. Maar die beugels maken integraal deel uit van de brug zelf, en dus zou je de lijmnaden altijd blijven zien, wat niet zo mooi is. Daarom besluiten we om de verbindingspennen die aan de beugels zitten, weg te snijden, en er een gat in de plaats te boren (zie de groene pijlen), zodat de beugels zelf nu reeds kunnen vastgekleefd worden en de andere onderdelen er later aan bevestigd kunnen worden met een bout, zoals dat in werkelijkheid ook geschiedt trouwens.
Tenslotte worden ook het voorste spatbord en de mini-kuip geprepareerd voor het aanbrengen van de primerlaag.
Het bouwen van een 1/6 motorfiets, na het voltooien van een 1/24 exemplaar is trouwens wel erg confronterend: het voorste spatbord van de Honda is zelfs een tikkeltje groter dan de complete Yamaha TMAX! Ik heb er eens een foto van genomen zodat je een idee krijgt van de verhoudingen...
Wordt vervolgd!