Eens de basis, zijnde de body van de F1, in zijn primaire kleur staat kan hij wat drogen en kunnen we ons toeleggen op de submontages zoals de aerodynamische hulpmiddelen.
De voorspoiler bestaat uit een een aantal witmetalen onderdelen die gladgeschuurd moeten worden, en twee foto-ets endplates die er tegenaan gekleefd moeten worden. De spoilervleugel vertoont ook twee gleuven waarin de steun komende van de neus past.
Achteraan is er heel wat meer werk aan de vleugel. Een basisonderdeel van witmetaal wordt vergezeld van een drietal foto-ets vleugels, die allemaal tussen de endplates gekleefd moeten worden. Hiervoor werden de endplates eerst via dubbelzijdige kleefband aan de bekken van een schuifpasser geplakt zodat ik die al niet meer moest vasthouden, en daarna werden alle vleugelonderdelen ertussen gekleefd. Dat ging goed, maar bij het passen van de endplates over de gespoten body bleek de verflaag (nu al) te dik om de spoiler er mooi te kunnen overschuiven. Dus werd het blauw plaatselijk weggeschuurd (iets wat ik vermoedelijk telkens opnieuw ga moeten doen als er een nieuwe laag gespoten is) en daarna kon ik de spoiler over de body schuiven. Nu bleek er echter een ander probleem te ontstaan: de uitsparingen die BBR in de endplates gelaten had om de ophangingspoten te kunnen bevestigen aan de body komen niet overeen met de gaten waarin de poten gemonteerd moeten worden. Dus koos ik ervoor om de uitsparingen te verbreden met een slijpschijfje. Helaas kon de secondelijm de trillingen van de Dremel niet verdragen zodat mijn ganse spoiler uiteen viel en ik opnieuw kon beginnen. Ik kreeg het lumineuze idee om de secondelijm-sporen te verwijderen via verhitting met een aansteker, wat wonderwel lukte, behalve natuurlijk bij het witmetalen onderdeel dat spontaan smolt... Ja ik weet het, erg slim was dat niet
Nu ja, dank zij de secondelijm-met-bloem methode kon ik het weggesmolten deel terug herstellen, en na wat schuren en slijpen zag de witmetalen vleugel mét secondelijm-prothese er weer ok uit. En dus kon het samenbouwen weer herbeginnen. Deze keer paste alles perfect en ook de openingen voor de ophangingsarmen zijn nog steeds zichtbaar. Eens dat doel bereikt was konden ook de kleine zijvleugeltjes gemonteerd worden, net als het scheidingsstukje in het midden van de achtervleugel en de centrale steun. Ik vraag me trouwens af waarom één van de horizontale foto-ets onderdelen van die vleugel op een matzwart gespoten onderdeel zat, want uiteindelijk moet dat deel donkerblauw worden. Maar goed.
Uiteindelijk kunnen beide vleugels gedryfit worden op de body, samen met de bodem van de Benetton.
En om te zien hoe alles er zou moeten uitzien zetten we er ook eens de banden bij. Waren we al maar zover...
Wordt vervolgd!