de foto's staan online,
http://crash.to/zandbak
Gezien op post………….in Budapest.
Een zeer aparte “gezien op post” , niet van Zolder of Spa-Francorchamps maar uit het zonnige Boedapest. Vier leden van Marshal Team VDHB hadden het geluk om te mogen afreizen naar de Hungaroring voor de jaarlijkse GP aldaar.
Op woensdag 14 augustus ’02 vertrokken wij met enige ongerustheid richting Budapest, de ongerustheid had te maken met de kritieke situatie van de Donau op een aantal plaatsen waar onze route doorheen liep. Een laatste telefoontje met de ANWB (nederlandse versie van de VAB) leerde dat autoweg tussen Wenen en Budapest was afgesloten. Toch maar vertrokken en geheel tot onze verbazing zonder een probleem te hebben meegemaakt stonden we 13 uur later in Budapest.
De weg zoeken in Budapest is een ander verhaal, eerst de rekening betalen op een adres in wijk 11 en daarna ons tijdelijke verblijf zoeken in wijk 15. Het is wel de manier om het echte Budapest te leren kennen, iets waar je als westerling niet echt vrolijk van wordt. Op de reclameborden en een aantal moderne winkel- en kantorencentra na heb je toch het gevoel dat je een aantal decennia terug gaat in de tijd. Het oostblok zoals je dat van TV kent klopt aardig en dan te bedenken dat Hongarije een van de meest verwesterde voormalige oostblok-landen is.
Op naar de Hungaroring voor de pre-briefing op donderdagmiddag, uiteindelijk krijgen alle VDHB’ers hun felbegeerde marshal vestje. Voor drie VDHB’ers was dit geen enkel probleem, alleen de buitenlander in het gezelschap is met enige creativiteit aan zo’n vestje geraakt. Naar het schijnt heeft een waalse official nu een kleine hekel aan die desbetreffende buitenlander. Alles komt goed zullen we maar zeggen, de indruk van zijn hongaarse tegenhanger was een stuk positiever. Die was allang blij dat hij er eentje bij had met een licentie.
Na afloop van de pre-briefing terug naar ons appartement en op weg naar een modern winkelcentrum voor de hoognodige boodschappen en niet te vergeten een goede maaltijd. Binnen een paar minuten was het ons al duidelijk, zo grauw en grijs als Budapest is zo mooi zijn de hongaarse vrouwen. Een waar kijkfestijn, een streling voor het oog.
Vrijdag 16 augustus ’02, de eerste dag van het GP weekend. Met enige verbazing kijken we naar onze hongaarse collega’s. Een strikte scheiding tussen vlag- en interventiemarshals , alle buitenlandse marshals werden ingedeeld als vlagmarshal, was het eerste grote verschil dat we opmerkten. De kleding was een ander groot verschil, een korte broek en t-shirt voor de vlagmarshals was meer als voldoende. Team VDHB viel dus goed op in zijn oranje uitrusting, de inteventiemarshals moesten het doen met een wel zeer eenvoudige blauwe werkoverall en een witte bouwhelm (waarvan ik de functie nog steeds niet snap).
Een ander groot probleem was de communicatie, het overgrote deel van de hongaren spreekt geen engels of duits. Maar na verloop van tijd leer je wel te communiceren met kreten, gebaren en tekeningen.
Tussen de trainingen door van de F1 zijn er altijd zeer lange pauzes, ideaal om de security van de Hungaroring te testen. Zonder enkel probleem konden we door de pitsstraat lopen. Daar hebben dus op vrijdag gretig gebruik van gemaakt, want wie weet, het kon op zaterdag of zondag weleens strenger zijn. Iets wat achteraf niet waar bleek te zijn.
De zaterdag en zondag hadden wat dat betreft een gelijk verloop, tussen de trainingen en de wedstrijden even door de pitstraat lopen. Onze hongaarse collega’s snapten daar helemaal niks van, maar ik denk dat het geheim zat in onze oranje overalls.
Een van mijn collega’s heeft unieke foto’s en filmpjes gemaakt in de pits, het was een “once in a lifetime” ervaring. Een van mijn persoonlijke hoogtepunten was om Prof. Sid Watkins de hand te mogen geven. Toen hij vernam dat we van Belgium waren gaf hij ons een gratis consult: Enjoy the sun, it always rains on Spa.
De autosport zelf, tijdens de trainingen kun je toch grote verschillen zien en horen tussen de rijders. Mijn observatiepunt was de eerste bocht (binnenkant) na de start, M. Schumacher die als eerste de traction control laat werken, Barichello begon daar een paar meter later mee.
Montoya had volgens mij de grootste problemen in die bocht, iedereen sneed de bocht aan tegen de afvoergoot. Maar Monty ging steeds wijd, het aantal noodstops was niet te tellen bij onze Colombiaan. De bocht werd door Massa het meest bevochten, prachtig om zijn glijwerk te zien. De race zelf was slaapverwekkend, daar schrijf ik dus niks over.
Op de vrijdag hebben we na afloop een bezoekje gebracht aan een van de campings, om te kijken hoe al die duitsers zich daar vermaken. Het beeld was ongeveer gelijk aan dat van Spa, behalve de aanwezigheid van een zeer groot aantal politie-agenten. De beruchte erotika-camping is er nog steeds, vandaar de aanwezigheid van zoveel blauw. Naast die camping waren er ook erotika-taxi’s met op de voorruit een foto van de desbetreffende dame.
Zoiets moet je een keer gezien hebben, maar smakelijk is zo’n vleesmarkt niet. Naar het schijnt waren de bezoekersaantallen van de GP en de campings een stuk minder t.o.v. 2001. De voorspelbaarheid van de F1 en het slechte weer in de regio waren daar debet aan. Het aantal hongaren dat de wedstrijd bezoekt is op een hand te tellen, die prijzen liggen veel te hoog voor de lokale bevolking.
De zaterdag zijn we na afloop van de trainingen en de zeer boeiende F3000 race in ons “VDHB-gala”-kostuum op stap geweest. De lokale (vrouwelijke) bevolking toonde meer dan genoeg belangstelling voor die vier mannen in hun tenue. Maar die verhalen zul je hier niet aantreffen, discretie verzekerd.
Conclusie: Het was een onvergetelijke ervaring met zeer veel positieve ervaringen met als wijze les dat de Formule 1 niet erg klantvriendelijk is. The value for money is tijdens zo’n weekend bebroevenswaardig laag. Als toeschouwer betaal je een vermogen, maar de baan is meer leeg als gebruikt. Als ik heel eerlijk ben, geef mij maar een race-weekend op Zolder!
Groetjes,
Mark Reijnders