Zoals ik al aangaf : teleurstellend voor mij.
Het hoogtepunt van mijn race was de eerste ronde, wanneer ik onverwacht Jenne kan inhalen die, zoals later bleek, iets te veel van zijn motor had gevergd. Meteen daarna gaat het echter al goed fout : bij het aanremmen van de haakse na de Hunaudières rechtdoor en dan wat in het gras zitten klooien ("verdomme, die Brabham reageert heel anders als een BRM op het gas, zeker als je aan het grasduinen bent"
). Zie ik daar een hele meute van Ferrari's die er lustig een carmageddon van aan het maken is. Shift-r ipv in het gras te blijven klooien en op naar Indianapolis, waar alweer een Ferrari zich verkijkt op mij en z'n eigen snelheid en z'n nog koude banden, waardoor hij in de zandwal links voor de bocht speert. Dat was even schrikken.
Voor de rest dus veel frustratie. Met veel geluk vermoed ik ben ik derde geëindigd (achter mij moet het er blijkbaar niet veel beter aan toe zijn gegaan), al lijkt zelfs dat me nog niet zeker, want ik weet niet waar BJ ergens zat, vermits de server hem alweer niet registreerde terwijl hij toch wel degelijk meereed. Vlak voor de start zag ik zijn Ferrari rechts voor me plots verdwijnen en heb die niet meer teruggezien, ook niet bij het vallen van de vlag of de eerste bocht.
Ik had stiekem gehoopt om toch eenmaal onder de 3.30 uit te komen, maar zelfs dat is me niet gelukt. In m'n laatste ronde had ik dat misschien gehaald, maar alweer ergens in het zand gezeten geloof ik. Begrijp voorlopig niet goed waar ik al die tijd verlies op de eersten, maar ga me er ook het hoofd niet over breken. Dit circuit ligt achter de rug, op naar good ole Zandvoort.
Begin nu wel te begrijpen hoe het komt dat je op sommige van die oude films over Le Mans de wagens op die zandwallen ziet rijden of erin ziet steken. Je moet verdomd aandachtig of voorzichtig zijn om niet hetzelfde voor te hebben. Vroeger moest ik lachen met dat zicht, maar nu snap ik het en vind er niets lachwekkends meer aan
.