Voor het eerst dat ik de Nürnburgring enigzins leuk begin te vinden.
Voor races vind ik het circuit nog steeds niet aantrekkelijk, maar het ging mij dit keer toch redelijk af.
De kwalificatie ging van begin af goed.
Ik ben rustig begonnen, hetgeen voor mijn eerste ronde al direct een tijd onder de 9 minuten opleverde.
Met ronde 2 verbeterde ik mijn PR met 4 seconden, om vervolgens in ronde 3 daar nog eens zo'n 6 seconden van af te halen.
Wat mij nog veel meer vertouwen gaf was het feit dat ik in de kwalificatie geen enkele Shift-R nodig heb gehad.
De race zelf verliep daarentegen toch wel aanmerkelijk anders.
Aangezien ik uit een goed warmgedraaide kwalificatiewagen stapte en de race moest aanvangen met een volledig koude bolide gingen de eerste kilometers niet echt lekker. Na een aantal "narrow escapes" ging het bij de "Flugplatz"-jump al mis
. Hier heb ik dus m'n eerste Shift-R moeten gebruiken
.
Aan het einde van een zeer matige eerste ronde kwam ik eindelijk weer een beetje in mijn ritme. Ronde 2 liep redelijk lekker. Ik kreeg zelfs Mario weer in het vizier en besloot hem onder druk te zetten. Dicht achter hem blijven hangen en hier en daar - indien mogelijk - wat schijnaanvallen plaatsen. Met de daadwerkelijke aanval wilde ik wachten tot het lange rechte stuk (Dottinger höhe).
Helaas bleek dat vlak achter iemand rijden op de Ring een kwaliteit op zich is. Het ging dan in een van de vele bochten ook mis. Ik raakte in de berm en schampte een hek. Het kostte mij niet veel tijd, maar ik verloor wel Mario uit het vizier.
Een paar honder meter later zag ik echter Mario in de berm staan, waardoor ik hem simpelweg voorbij kon scheuren...gevecht over
.
Ronde nummer 3 van de race ging prima, ik benaderde zelfs nog mijn PR tot op 1 seconde.
Aanvang ronde 4 leken de kaarten geschud en was het alleen maar meer een kwestie van rustig uitrijden. Hierdoor verloor ik een beetje aan concentratie, waardoor ik hier en daar wat stomme foutjes maakte. Mijn rondetijden liepen daarom weer op.
Uiteindelijk heb ik in de laatste ronde toch nog een Shift-R moeten nemen, omdat door oplopende schade de wagen langzamerhand onbestuurbaar werd. Mijn Force Feedback stuur begon steeds meer te trillen
.
Al met al toch wel lekker gereden, en ik ben zeer tevreden met (alweer) een 2 plaats
.
Stefan, gefeliciteerd met je overwinning.
En het Nederlandse kamp feliciteer ik met alweer een één-tweetje
.
(Het wordt nu toch wel tijd dat Belgie er wat aan gaat doen, het wordt nu wel een beetje saai...
)