[Mario]

VERSLAG VAN DE GP VAN WEST-DUITSLAND OP DE NURBURGRING

Het TVRL-seizoen is bijna halfweg en dat leek de organisatie een geschikt moment om een legendarisch circuit als de Nurburgring op de kalender te zetten. Het is zo’n circuit waar de mannen van de jongens gescheiden worden, een circuit dat van alles wat te bieden heeft en helaas ook een buitengewoon gevaarlijk circuit dat reeds een zware tol heeft geeist.

De TVRL’ers lieten zich echter niet afschrikken en toogden onvervaard aan het werk. Zelfs een piloot als Stijn Claessens was van de partij, terwijl de Ring op het eerste zicht toch niets gemeen heeft met een oval, zijn favoriete jachtterrein. Jenne Breugelmans liet opnieuw verstek gaan, waardoor Stefan Sigwarth zo goed als zeker de titel op zak heeft, behoudens werkelijk dramatische wendingen in de tweede helft van het seizoen.

Vooraf had de leider in de tussenstand trouwens te kennen gegeven zich hier niet op z’n gemak te voelen met de Honda. Later zou blijken dat dit niet gelogen was. Tijdens de trainingen liep alles nog volgens plan en hij rijfde dus opnieuw de pole binnen. Tweede was een als herboren Big John. Reeds vanaf het begin van het seizoen liet hij tekenen van z’n topvorm zien, maar pas bij de vorige GP is het er echt uit gekomen en de kwalificaties voor deze race bevestigden dit : een verbetering van z’n eigen persoonlijk record met ettelijke seconden en een fraaie tijd die hem stilaan in de buurt van de respectabiliteit brengt. Derde was Mario Sablon met een matige tijd, want de Ring is toch een Brabham-circuit bij uitstek. Op ruime afstand van de eerste drie volgde dan Steven Van der Meiren en Stijn Claessens, waarbij de eerstgenoemde zoals later duidelijk werd blijkbaar wat verstoppertje speelde. Krikke raakte ternauwernood op tijd tot aan het circuit, zodat hij geen kwalificatieronde meer kon rijden en Werner Pessendorffer was nog steeds druk doende z’n stuurproblemen op te lossen. Gelukkig waren de mecaniciens van het Wernake-team voldoende ervaren om hem alsnog met een bestuurbare wagen de weg op te sturen.

De start verliep zoals gewoonlijk bij de TVRL zonder aanrijdingen. Sigwarth stuifde er vandoor, zonder ooit nog bijgehaald te worden, maar het was deze keer zeker geen gezondheidswandeling. Meerdere malen bakte zijn Honda of zijn haast hem lelijke poetsen, zodat er ettelijke shift-r’s aan te pas moesten komen om hem tot aan de finish te krijgen. De telemetrie raakte hiervan uiteindelijk zo in de war dat ze hem na verloop van tijd niet meer registreerde. Big John kan hierover meepraten en de beide werden dan ook na afloop in enigszins benevelde toestand gesignaleerd in de plaatstelijke Bierstube. Voor Big John begon het iets minder goed na een serieuze schuiver bij de Flugplatz, waardoor hij enkele plaatsen naar achteren schoof, maar voor het einde van de tweede ronde had hij die situatie alweer rechtgezet. Dit kwam mede door concentratieverlies bij Mario Sablon, die tot dan de tweede stek stevig in handen hield en helemaal niet onder de indruk was van de dreiging die uitging van Big John. Na zijn eerste fout kon de Ferrari-rijder aansluiten en wat verder was deze laatste hem voorbij door alweer een slipper. Dit zou zo een hele ronde voortgaan, zodat die felbegeerde tweede plaats definitief buiten zijn bereik lag. Dat hij zich enigszins herpakte in de twee resterende ronden, kon hier niets meer aan veranderen.

Als grootste verrassing kwam Steven Van der Meiren uit de bus. Na zijn niet bijster schitterende trainingsprestatie toonde hij een ander gelaat tijdens de race en ging voor z’n uitvallen ruim een minuut onder zijn beste trainingsprestatie. Helaas, botsingen kunnen wel vermeden worden, maar muizenissen met de elektronica leiden doorgaans tot een opgave, iets wat deze Eagle-rijder ook overkwam, net als zijn teammaat overigens… Nu de Ferrari-rijders er blijkbaar van verlost zijn, krijgen de Eagles met dit vervelende fenomeen te kampen. Wanneer zal het de beurt zijn aan Honda vraagt iedereen zich nu af ?

Het duel van de wedstrijd werd in de achterhoede uitgevochten, tussen Krikke en Werner Pessendorffer. Een hele tijd vochten zij om wat later de 4de plaats zou blijken te zijn. De toeschouwers kregen waar voor hun geld, al ging het er soms hilarisch aan toe. Beide kemphanen waren dus de smaakmakers bij uitstek.

Ten slotte nog een woordje over de twee nevenklassementen. Het is de laatste tijd « Nederland boven » in de landencompetitie. Met hun tweede opeenvolgende 1-2 toonden de beide piloten zich uitermate tevreden. Toch is hun achterstand op de Belgen weer opgelopen, eenvoudigweg omdat er meer Belgen aan de start verschenen. Wat steun ronselen jongens ? Het verschil bedraagt echter nog maar 22 punten dus alles blijft nog mogelijk.

In het constructeurskampioenschap wipt het eenmansteam Bromvlieg over het Breugelmans-Van Der Stichelen racing-team naar de derde plaats. B-fast Motorsports heeft ook daar de leiding stevig in handen, maar de vorige GP heeft bewezen dat indien de Spaanse Nederlander Veenhuysen niet te veel aan de siesta denkt, het GMT Virtual Racing Team een reele bedreiging kan vormen.

De volgende afspraak is op het Oost-Duitse circuit van Halle-Saale. Tot dan.