Het eerste jaar is bijna altijd leerjaar. In '97 komt hij als broertje van in een inferieure wagen te zitten (Jordan, het team waar die andere Schumacher ooit debuteerde) en iedereen hoopt direct op een herhaling van het verleden. Probleem was, dat deze Jordan niet echt meedraaide. Eddie Jordan had voor Schumacher en Fisichella gekozen, de jeugd. Beide coureurs waren enorm aan mekaar gewaagd, als ik me niet vergis kegelden ze mekaar er zelfs bij momenten bijna af (in Argentinië, geloof ik).
Leuk overzichtje:
Verschil Fisico <> Ralf in '97
Hou er rekening mee dat Fisichella toen al een jaar ervaring achter de rug had, in de Minardi.
Dieptepunt voor Ralf was Nürburgring 97, waar hij z'n broer bij de start van de baan knalde
In '98 kreeg hij Hill als teammaat, na dat Fisichella naar Benetton verkaste. En wederom kon Ralf best mee. Frappant is de eerste zege van Jordan op Spa, waar Ralf de team-orders kreeg Hill niet voorbij te steken. Ik herinner me nog de beelden van deze legendarische GP, waar Hill de eerste start/finish bocht wel heel breed nam en Ralf met wat lef makkelijk Hill kon voorbijsteken. Maar Ralfke gehoorzaamde rustig en werd tweede.
'99 bij Williams. Zanardi werd overklast. De Williams was dat jaar voorzien van Supertecs (doorwerkte versies van de winnende '97-Renault motors) en liepen voor geen meter. Het chassis was daarentegen best ok, wat enkele knappe prestaties opleverde. Ralfke maakte ondermeer kans op de zege op de Nürburgring (Die Johnny Herbert won, Stewarts eerste en laatste zege), maar kreeg een klapband.
2000 dan. Het Buttonjaar. Ralf kreeg om z'n oren van een jong aanstormend talent. Misschien niet Ralfs beste seizoen. Maar Williams en Head kozen voor een derde jaar.
2001. Montoya. Net als Zanardi weet Ralfke Juan te overleven. Meer zelfs, hij haalt z'n eerste zege's binnen: Imola en Canada. Montoya scoort er dan uiteindelijk ook eentje: Monza.
2002. De enige niet-Ferrari zege's zijn er 2, verdeeld onder McLaren en Williams. Die van Williams is wederom toe te kennen aan Ralf. Een goede seizoensstart, maar naar het einde toe krijgt Montoya de bovenhand.
2003. Ingeslapen in het begin van het seizoen, nu stilletjesaan aan het wakker worden.
Voila, 'korte' evaluatie van Ralfke, die z'n plaats in de F1 dik verdiend heeft. Hij heeft z'n teamgenoten tot nu toe allemaal goed overleefd, en ene Fisichella, Hill en Montoya zijn nu niet de eerstbesten.
Bekend om z'n crashes ? Noem mij enkele beruchte crashes ? De enige die ik me kan herinneren was idd 1997, toen hij op Hockenheim nogal onvoorzichtig Herbert van de baan reed. Dat was foei
