Mijn verslagje :
Om 6 uur moeten aanschuiven aan de bancontact, in de krantewinkel en aan de benzinepomp (in mijn geval diesel uiteraard), je moet het maar meemaken!. Zo begon nochtans mijn Essen-uitstap!
Op tijd in Geel op de parking aangekomen, zag ik dat Johan, Bart, Boosterke en Inge al op post waren. Ook Marshal was er al, maar die had ik niet direct gezien.
Het wachten was dus nog op Stijnconincx (maar die zou wat verderop wachten op ons, op de ring van Geel), Huudo en Pascal. Huudo kwam enkele minuten later toe, en toen werd het stil...Waar is Pascal???
Ik dacht:"ik bel hem even op" toen ik vaststelde dat ik mijn GSM thuis vergeten was. Dus belde Bart hem even op en maar goed ook, want Pascal was nog maar pas vertrokken zo bleek. Goed, dan wachten we nog een kwartier dachten we, tot ik er ineens aan dacht dat Stijn op de ring stond te verkleumen. Daarom reed ik alvast naar hem toe en zou Huudo wachten op Pascal om ons dan te vervoegen.
Eens Stijn opgeladen was stonden we dus langs de ring te wachten. Ineens hoor ik mijn GSM afgaan. Tiens, ik dacht dat ik die vergeten was? Dan zal hij in de auto gevallen zijn. Iedereen helpen zoeken jongens! En zo gebeurde. En ondertussen mijn GSM blijven bellen om hem te kunnen lokaliseren... En raar maar waar, waar ik ook ging staan, ik hoorde hem altijd vlakbij!!! Tot ik tot de vaststelling kwam dat ik hem aan mijn broeksriem hangen had, tot algemene hilariteit natuurlijk...
De reis verliep voor de rest vlekkeloos, tot we over de Duitse grens waren en onze achtervolgers telefonisch meldden dat ze honger hadden. Geen probleem, bij de eerstvolgende "raststätte" stoppen we om te ontbijten, zou luidde het. Dat bleek dus IN de Messehalle van Essen zelf te zijn!
Ondertussen hadden we comfortabel parking gevonden in de ondergrondse parking van de beurs (toegang enkel voor "sonderausweiss" en aangezien we zonder ausweiss binnenreden was dat ook alweer in orde).
Na het ticket gekocht te hebben en de opmerking van Pascal "dat ze mij daar percies al goed kennen" gehoord te hebben ging het richting ontbijttafel. 2 tafels om precies te zijn. Die van ons werd prompt bediend, die andere (waar marshal bijzat die verantwoordelijk is voor alles wat verkeerd loopt) kreeg maar geen bediening vast. Zelfs toen ze reclameerden tegen onze opdienster kregen ze te horen dat zij niet bediende in de rij waarin zij gaan zitten waren
Enfin, even later waren we toch allemaal lustig aan het ontbijten.
Daarna ging het richting "showcenter" waar de Ferrari's opgesteld stonden. We trokken het niet te lang om Huudo niet teveel te pesten. Even later vervoegde Andy onze groep (ik onze groep, jij onze groept, hij onze groept,...) en toen kon de pret pas echt beginnen! Lolbroek Andy zorgde voor de "warm-up" en toen volgden alle andere Paddockers gezwind in het uitvinden van grappen...
Zo hadden we o.a. een prijs uitgeloofd voor de Messe-bezoeker die met het grootste auto-onderdeel onder de arm naar huis stapte, en moesten we dus ook noodgedwongen alle andere bezoekers met een uitgestreken gezicht vertellen dat ze een goede poging gedaan hadden, maar dat ze jammer genoeg niet tot de genomineerden behoorden. Waar die Duitsers niks van snapten natuurlijk!
Ook mijn dank overigens aan Marshal (maar ja, hij was er dan ook verantwoordelijk voor dat ik 3 keer op rij niet kon winnen tegen een computer) die in mijn plaats een spelletje boter, kaas en eieren won en daarmee een ijsje bemachtigde waar ik zo'n goesting in had.
Wat de show zelf betreft sluit ik me aan bij mijn collega's, en zal ik zo snel mogelijk de foto's posten die meer zeggen dan woorden.
Tegen 6 uur sloten we de boel weeral en we hebben een rekord gebroken door maar 10 minuten verkeerd te rijden vooraleer de juiste weg naar huis te vinden. We gaan erop vooruit!
Onderweg nog eens goed gaan eten (ik heb meer uitgegeven aan eten dan aan iets anders die dag) en van Marshal geleerd hoe je frisdrank kan "tanken", uitdrinken en terug bijtanken voor hetzelfde geld. Een Nederlandse gewoonte zo blijkt
Nogmaals dank beste Marc
Samengevat was het een superplezierige dag met 10 toffe mensen (allee als ik mezelf mee mag tellen toch) die er stuk voor stuk toe bijgedragen hebben dat de uitstap zo'n succes was. Bedankt Huudo, Marshal, Stijn, Johan, Bart, Andy, Pascal, Boosterke en Inge (en dit in willekeurige volgorde)...