bij mij is het allemaal begonnen met de GP van Spa 1995. toen was da de enige race op BRT (denk ik, het kan ook zijn dat het de enige race die chef-de-tv mijn broer genoeg intresseerde om te bekijken). ik zie het nog zo voor mij, schumacher die door niemand bedreigd werd, en alsmaar verder uitliep. bijna was ik nog schumacher-supporter geworden. Gelukkig was mijn moeder met haar toenmalige vriend (redelijk groten tip bij Philip Morris) live gaan zien, en bij thuiskomst hadden ze dan ook een boekske mee voor mij, met alle rijders in enzo. ik heb dan heel den avond da boekske zitten lezen, en opt einde was mijne favoriet Mikka Hakkinen
(veel beter keuze dan Schumi, nee?). en dan is Kanaal 2 in 1996 begonnen met de live-uitzendingen, en ik ben blijven supporteren voor Hakkinen tot aan zijn afscheid in 2001. qua teams heb ik het altijd gehad voor mclaren én williams (vooral de Marlboro Mclarens dan, ik vind die schoner dan de West-kleuren). Tegenwoordig is Montoya mijn favoriet, ook al omdat ik hem in de tijd dat eurosport op zijn laatste benen stond qua ontvangst thuis, een paar schitterende CART-wedstrijden heb zien rijden.
trouwens: ik herinner mij nog een stukje commentaar uit die eerste wedstrijd, toen door een vrouw en haar mannelijke co-commentator: het kwam erop neer dat zij de namen van de piloten moest opzoeken aan de hand van hun nummer, en dat het daardoor kwam dat ze soms niet meteen doorhad wie ze nu eigenlijk in beeld hadden. waarop ze dus dus zegt dat haar co de nummers wel vanbuiten kent, met reactie: "ik zie het aan de helmen". in die tijd stond ik er niet bij stil, maar moest het nu gebeuren, zou je overal horen dat het "commentaar niet is wat het zou moeten zijn"