Paulien Zwart, wil je met me trouwen?

[Mark]

Mocht je ja zeggen, dan zal het wel geen probleem zijn als ik eens keer een rondje rij in een van de wagens van schoonpapa op ons familiecircuit..........

Nu serieus, Klaas Zwart (Ascari) heeft zijn eigen race resort uit de grond gestampt.

Daarnaast wil ie een damesteam inzetten voor Le Mans, uiteraard met mijn aanstaande vrouw . De paddockleden die mij missen in Le Mans, ik lig in de mobil home van Ascari



maximale lengte is maar liefst 5400 meter, het is een comibinatie van Zwart's favoriete bochten op de diverse circuits.

meer info op http://www.ascari.co.uk/

[Mark]

deel 1 interview Klaas Zwart, Financieel Dagblad

Lunch met Klaas Zwart,

autofabrikant en coureur. 'Ik ben geen zakenman, ik ben uitvinder'


'Als je geld wilt verdienen, begin dan geen autofabriek', mompelt Klaas Zwart als hij ons rondleidt door het ultramoderne, uit glas en aluminium opgebouwde complex. In de showroom staat het prototype van de Ascari KZ1, een supersportwagen waar een prijskaartje aanhangt van £ 215.000, af fabriek in Engeland. Klaas Zwart gaat hier om te beginnen vijftig KZ1's bouwen. Ze zijn alle vijftig al verkocht, verzekert hij. Hoewel hij zich op dit vlak wil meten met de nieuwe Porsche V10 Carrera GT en de nieuwe Ferrari F60 Enzo.

Het lijkt een mooie start voor een autofabrikant. Maar Klaas Zwart realiseert zich maar al te goed dat het financieel een hachelijk avontuur wordt. Is niet erg. Hij ligt er niet wakker van. Het is zijn eigen geld. En geld interesseert hem absoluut niet.

De autofabriek Ascari is zijn hobby. Eén van zijn hobby's. Zo heeft hij ook een raceteam, Ascari, waarmee hij door Europa en Amerika reist, als hobby. En hij heeft een race-resort met een privé-circuit en een super de luxe hotel in Spanje als hobby. Hij vervoert zich daar van zijn huis naar de baan per helikopter, die hij zelf bestuurt. Ook een hobby.

Ach, hij droomde er al van om coureur te worden toen hij als jongetje opgroeide in het Friese dorpje Warga. 'Maar ik had er nooit het geld voor. Nu ben ik 51. Nu heb ik het wel. Nu kan ik mijn hobby realiseren. Maar toch heb ik geld nooit belangrijk gevonden. Toen niet. Nu niet. Ik heb een mooi bedrijf opgebouwd. En dat is toevallig goed gegaan. Maar moet ik nu per se nóg meer geld verdienen? Ik zie mensen die er verslaafd aan zijn. Die hebben dan wat geld verdiend. En dan zitten ze de hele dag achter de computer om te kijken of het nog meer kan worden.'

'Ik ben geen zakenman. Ik ben uitvinder. Af en toe, eens in de zoveel tijd, dan borrelt er weer een idee bij me op. Ik weet zeker dat het een wereldprimeur is. En dan denk ik, laat maar. Ik heb al genoeg uitgevonden. Ik heb er genoeg mee verdiend. Geld interesseert me niet. Maar ik weet één ding zeker. Als ik vandaag failliet zou gaan, dan doe ik morgen een uitvinding waar ik weer genoeg geld mee verdien. Gegarandeerd.'

Klaas Zwart, een kleine, kalende man met een met wollen, donkerblauwe blazer op een spijkerbroek. Niet het type van een opschepper. Helemaal geen praatjesmaker. Eerder een doener. Niet het type dat graag op de voorgrond treedt. We ontmoetten hem anderhalf jaar geleden voor het eerst op het circuit van Le Mans. In de 24-uursrace trad hij daar aan met een team van twee racewagens en zes coureurs, onder wie hijzelf. Met een legertje professionals. Op volle oorlogssterkte. Onder de naam Ascari. Een weekendje racen. Kosten? Meer dan een miljoen.

Ascari? Niemand in het rennerskwartier die ooit van Klaas Zwart had gehoord. Ja, wel van Ascari natuurlijk! Dat was toch die grote Italiaanse coureur uit de jaren vijftig? Maar was die niet allang dood?

We liepen op Le Mans tegen Klaas Zwart aan. Bij toeval. Hij deinsde terug bij de eerste confrontatie. Nee, praten wilde hij niet. Zeker niet over zijn verleden. Zeker niet over geld. Op dat moment niet. Later misschien.

Hij hield woord en belde anderhalf jaar later terug. De bouw van de fabriek was voltooid en de lunch stond klaar.

De Ascari-fabriek staat te glimmen op een kleurloos industrieterrein bij Banburry, een plaatsje halverwege Birmingham en Londen. Binnen zijn vijftig man bezig met het ontwerpen, bouwen en tunen van sport- en racewagens. Hier staat een prototype, daar een chassis, daar wat motoren.

'De naam Ascari?', lacht Klaas Zwart in een kaal kamertje, waar we een broodje eten in gezelschap van een tafel vol glinsterende racetrofeeën. 'Gewoon omdat Ascari goed klinkt. Beetje Italiaans. Beetje zelfde magie als Ferrari. Alberto Ascari was ooit een beroemde Italiaanse coureur, maar de naam was nergens geregistreerd. De familie zou eventueel moeilijk kunnen gaan doen over de naam. Misschien vinden ze onze auto's wel niet mooi genoeg. Dan zeg ik, Ascari staat voor Anglo Scottisch Car Industry.'

Klaas Zwart heeft lang wat met Schotland gehad. Hij woonde jarenlang in Aberdeen en maakte carrière in de olie-industrie.

Zijn leven is als bij zovelen een aaneenschakeling van toevalligheden. Als zijn vader niet op jonge leeftijd was overleden, was Klaas Zwart waarschijnlijk nooit uit Friesland weggegaan en had hij het garagebedrijf van zijn vader kunnen voortzetten. Maar hij verhuisde op z'n 12de met zijn moeder terug naar Coevorden waar al zijn ooms in de olie- en gaswinning werkten. Op zijn 21ste droomde Klaas Zwart nog steeds van racen. 'Maar ik dacht, dat wordt niets meer. Ik heb er geen geld voor. Ik ben er te oud voor. Ik kom er toch niet meer tussen. En ik heb genoeg van de HTS. Ik ga een baan zoeken.'

'Dus ik ook in de olie, net als mijn ooms. Boren trok me niet, wel direct al het werken met speciale gereedschappen om boorinstallaties en putten te testen. Dat werk vond ik zo interessant. Het down-hole manipuleren van kleppen, afsluitingen en dat allemaal met een heel dun draadje. Daar wilde ik me wel in specialiseren.'

Zwart kreeg een opleiding bij Schlumberger Oilfield Services. Niet de geringste. Het bedrijf stuurde hem vervolgens naar Abu Dhabi en Saudi-Arabië. Drie maanden op, drie weken thuis. 'Veel van mijn collega's gingen eronderdoor. Aan de moordende hitte. Aan de eenzaamheid. Een wereld zonder entertainment, drank of vrouwen. Maar ik werkte gewoon 18 uur per dag. Ik wilde zoveel mogelijk leren.'

Zwart was inmiddels getrouwd, met een Gronings meisje, kreeg een dochter en vroeg na vier jaar woestijnleven overplaatsing. Het werd Schotland, Aberdeen, hét centrum van de offshore-industrie op de Noordzee. 'Ik barstte inmiddels van de ideeën. Ik zeg, stuur me naar jullie research- en developmentcentre in Dallas, zodat ik die kan uitwerken. Na een jaar had ik nog niets vernomen en in december 1980 besloot ik voor mezelf te beginnen.'

[Mark]

deel 2 interview Klaas Zwart, Financieel Dagblad

Zwart huurde in Aberdeen een werkplaatsje en kocht een draaibankje, een freesbankje, een tekentafel, een rekenmachine en een typemachine. De naam werd niet Klaas Zwart Oiltools, maar Petroline Wellsystems met meteen een indrukwekkend logo. 'Het moest direct indruk wekken. Beetje bluf. Want ik werkte nog alleen. Af en toe huurde ik wat uitzendkrachten die een overall en helmen kregen met het logo van Petroline. Dan wilden ze nóg een ploeg erbij en dan zei ik, ik bel wel even met het hoofdkantoor. Dat was een hokje, nog kleiner dan deze kamer.'

Hij zette door. De eerste opdracht kwam van Mobil, de volgende van BP en daarna bleven de opdrachten binnenstromen. Zwart ontwikkelde allerlei technieken en ontwierp speciale gereedschappen om problemen in olieboorputten op te lossen.

'Vanaf de eerste dag zei ik: lukt het niet dan reken ik niets. Maar lukt het wel dan reken ik een mooi rond bedrag. Zo is het altijd gebleven. No cure, no pay.'

'Soms waren ze down-hole iets verloren. Dan maakte ik een schets voor een ontwerp, dan ging ik een nachtlang draaien en frezen en de volgende ochtend leverde ik een stuk gereedschap af. Zo verdiende ik in het begin wel ƒ 15 à 20.000 in één nacht. Zo kwamen ze ook wel met een put die vijf jaar niet had geproduceerd. Ik keek dan naar de geschiedenis van die put, bestudeerde alle programma's van wat er was gebeurd. Ik zeg, ik heb een week nodig om zes stukken gereedschap te ontwerpen. Na een week hadden ze de put weer in productie. Ik verdiende daar in een week drie, vier ton mee.'

Petroline groeide naar een onderneming met 250 man personeel. In 1999 verkocht Zwart Petroline, inclusief 200 patenten op speciale vindingen en gereedschappen, voor enkele honderden miljoenen. Er waren drie gegadigden: Schlumberger, zijn eerste werkgever, HSBC, de investmentbank en Weatherford International. De laatste werd de koper.

Zwart kon eindelijk gaan racen. Bij toeval was hij tegen een man aangelopen die een supersnelle sportauto had ontworpen, de Ecosse. Zwart dacht 'misschien kan ik er iets mee', en kocht het bedrijfje, inclusief het prototype. Hij herdoopte het direct in Ascari. Van de eerste Ascari Ecosse verkocht hij er zes. Maar hij vond ze niet mooi genoeg en liet een nieuwe ontwerp maken. Dat werd de KZ1.

'We maken er vijftig. Misschien honderd. Niet meer. Daarmee zet je een standaard, zoals Ferrari doet met zijn F50 en F60. En vervolgens gaan ze dan in veel grotere aantallen een goedkopere bread-and-buttercar produceren, zoals de 350 en de 360 Modena. Zo willen wij het ook doen.'

'Of het lukt? Moeilijk te zeggen. Dit soort bedrijven gaat meestal kapot omdat ze te veel onder financiële druk staan. Het ontwikkelen van zo'n auto duurt lang. Verander je een detail, dan moet je honderden andere details aanpassen. Maar ik heb geduld. Ik heb voldoende tijd om het uit te zingen.'

Bovendien wil Klaas Zwart de koper van een Ascari nog iets extra's bieden. 'De Ascari Lifestyle', noemt hij het. Wie een Ascari koopt, wordt lid van de Ascari Club. Daarvoor moeten we van Banburry naar Marbella. Daar in de buurt van Ronda in Zuid-Spanje heeft Zwart een stuk grond van 200 ha gekocht. Daarop heeft hij een 5 km lang circuit naar eigen ontwerp laten aanleggen. In het ontwerp heeft hij tal van kenmerkende details van beroemde racecircuits in de wereld aangebracht. Het circuit is op natuurlijke wijze geheel ingepast in het landschap. Ernaast verrijst een luxueus hotel. Bij elkaar investeert Zwart zo'n euro 25 miljoen in dit race-resort.

Maar eigenlijk heeft Klaas Zwart er een hekel aan om over geld te praten. 'Ik heb liever dat ze van me zeggen: die man kan goed rijden. Ik heb liever dat je erkenning op het podium krijgt. Niet die man die heel veel geld met zaken heeft verdiend. Daar schaam ik me vaak voor. Ik heb er een beetje moeite mee. Een heleboel mensen hebben die kans niet gehad. Ik toevallig wel. Ik ben er gewoon ingerold. Uit frustratie omdat ik in het bedrijf waar ik werkte niet kon doen wat ik wilde doen.'

Toen hij Petroline verkocht liet hij ƒ 25 miljoen achter voor het personeel om te verdelen. 'Ik heb het bedrijf toch niet alleen groot gemaakt!'

Zwart zelf gaat lekker racen. Nee, niet meer op Le Mans. Nee, die sportscars voor Le Mans waren net bakstenen. Dat vindt hij niets meer, nu hij dit soort semi-Formule 1 heeft ontdekt. Dit jaar won hij het Euroboss-kampioenschap. Zwart is toevallig ook nog eigenaar van Euroboss-Series.

Als onbekende racestal-eigenaar voelde hij zich vaak tegengewerkt op Le Mans. Toch wil hij volgend jaar weer met Ascari op Le Mans aantreden. Nu met een uniek team, bestaande uit drie vrouwen: Gaby Uljee, Sandra van der Sloot en Klaas' dochter Paulien Zwart. Alledrie Nederlands.

'Ik bied Le Mans een primeur aan.'

[meesterprutser]

Je kunt natuurlijk ook vragen aan Klaas of je voor zijn gasten vast de auto's warm mag rijden, voor kost en inwoning??
Dan hoef je niet met Plien te trouwen!!

[Mark]

Originally posted by meesterprutser
Je kunt natuurlijk ook vragen aan Klaas of je voor zijn gasten vast de auto's warm mag rijden, voor kost en inwoning??
Dan hoef je niet met Paulien te trouwen!!

Ach de trouwfoto's zullen best meevallen





Met mijn schoonmoeder kan ik ook wel leven

[Sennake]

Originally posted by Marshal
Ach de trouwfoto's zullen best meevallen

Tiens, tiens, mij staat voor dat je een jaar geleden heel anders piepte, Marc !

[redje]

Die mag bij mij ook es afkomen ze.

[Werner333]

Hela ik had die eerst gezien.

[Mark]

Originally posted by Sennake
Tiens, tiens, mij staat voor dat je een jaar geleden heel anders piepte, Marc !

Niets zo veranderlijk als de hormoon-huishouding van een vent (een echte )

Na Milka Duno 2002 wordt Miss Zwart toch mijn doel voor Le Mans 2003. Kunnen we die niet ritselen voor de BBQ op vrijdagavond..................

[redje]

Originally posted by Werner333
Hela ik had die eerst gezien.

T zien telt nie hé.
Milka Duno???? VInd ik nie echt zo knap ze. Paulientje is veel knapper. *en nu hopen da ze da leest *

[Jan]

En een taalbarrière is er ook al niet meer, dus dat zit snor voor Marshal

jan

[Mark]

Nou ons blondje is opgegroeid in Schotland, ze spreekt dus beter enegls dan nederlands. Meteen de rede waarom haar nederlands zo raar klinkt.

Maar als het aan mij ligt wordt er niet veel gepraat